نمادگرایی نقش مهمی در معماری استعاری ایفا می کند و به معماران اجازه می دهد تا طرح های خود را با معانی عمیق تر آغشته کنند و پاسخ های احساسی را برانگیزند. عناصر نمادین را می توان از ارجاعات فرهنگی، مذهبی و تاریخی استخراج کرد و زبان معماری را غنی کرد و ارتباط عمیقی بین محیط ساخته شده و کاربران آن ایجاد کرد. ارجاعات فرهنگی: معماران اغلب نمادها و عناصر استعاری را ادغام می کنند که منعکس کننده میراث فرهنگی و هویت یک مکان است. این می تواند شامل ترکیب نقوش سنتی، مصالح یا ترتیبات فضایی باشد که حس تعلق و آشنایی را برمی انگیزد. نمادگرایی مذهبی: معماری استعاری اغلب از نمادهای مذهبی برای بیان باورها و ارزش های معنوی استفاده می کند. نقوش مذهبی مانند صلیب، گنبد، مناره یا ماندالا را می توان برای ایجاد فضاهای مقدس و پرورش حس تعالی استفاده کرد. ارجاعات تاریخی: رویدادها، شخصیت ها یا روایت های تاریخی را می توان از طریق معماری استعاری، حفظ حافظه جمعی و یادآوری لحظات مهم بازنمایی کرد. ارجاعات تاریخی می توانند به صورت اشکال معماری، عناصر تزئینی یا پیکربندی های فضایی که نمادی از گذشته هستند ظاهر شوند.