پاورپوینت بررسی تقارن در معماری قرینه سازی در معماری
تقارن در معماری به عنوان اصل اساسی طراحی برای چیدمان اشیا به گونه ای عمل می کند که هم هماهنگ و هم متعادل باشد. حس نظم، استحکام و ظرافت را در یک سازه تقویت می کند و در بسیاری از سبک های معماری تاریخی ظاهر می شود. ترجیح تقارن معماری اغلب بر ویژگی های زیبایی شناختی، تاریخی و فرهنگی تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، معماری اسلامی اغلب دارای طرح های پیچیده با تقارن شعاعی و طولی است، اما معماری کلاسیک یونان و روم معمولاً از تقارن دو طرفه استفاده می کند. معماران معاصر با اشکال مختلف تقارن بازی می کنند تا به اهداف طراحی خاص دست یابند یا به طور هدفمند آنها را بشکنند. قلمرو جذاب تقارن در معماری را کاوش کنید و زیبایی ذاتی و تاثیر قابل توجه آن را بشناسید زیرا با زحمت سازه ها را به آثار هنری جذاب تبدیل می کند که با روح انسان صحبت می کند. عدم تقارن و تقارن اصول طراحی در معماری هستند که به تاثیر بصری و تجربه کلی یک سازه کمک می کنند. تقارن شامل عناصری است که در امتداد یک محور مرکزی آینه می شوند و ترکیبی متعادل و هماهنگ را ایجاد می کنند. با این حال، عدم تقارن فاقد آینه کاری دقیق است که منجر به تاثیر بصری پویا و غیرقابل پیش بینی می شود. عدم تقارن همچنین می تواند با انحراف عمدی از هنجارهای متقارن سنتی، بیان فردیت یا افزودن علاقه و پیچیدگی بصری، سنت را بشکند. تقارن نظم، تعادل و ثبات را فراهم می کند، در حالی که عدم تقارن باعث پویایی، فردیت و انحراف از هنجارهای طراحی سنتی می شود.