پاورپوینت بررسی تعادل و تقارن در معماری
وقتی صحبت از طراحی به میان می آید، انتخاب بین تقارن و عدم تقارن نقش مهمی در تعریف جذابیت زیبایی شناختی و تاثیر کلی یک پروژه ایفا می کند. تعادل بین این دو عنصر می تواند به طور قابل توجهی بر هماهنگی بصری و انرژی پویای یک طرح تاثیر بگذارد. به خاطر سپردن اصول اولیه طراحی، مانند درک تقارن و عدم تقارن، برای اتخاذ تصمیمات طراحی آگاهانه بسیار مهم است. در این کاوش در مورد تقارن و عدم تقارن در طراحی، ما اصول، مزایا و کاربردهای هر دو رویکرد را بررسی می‌کنیم، روشن می‌کنیم و مثال‌هایی ارائه می‌کنیم که چگونه می‌توان از هر کدام برای ایجاد ترکیب‌های بصری جذاب و فریبنده استفاده کرد. بیایید تعامل جذاب بین انواع مختلف تقارن و عدم تقارن را در دنیای طراحی کشف کنیم. تقارن در طراحی به معنای ایجاد ترکیبی متعادل و متناسب با چیدمان عناصر به صورت مساوی یا آینه ای است. این رویکرد اغلب منجر به احساس نظم، ثبات، تعادل و هماهنگی می شود. تقارن را می توان از طریق محورهای مختلف به دست آورد: محور عمودی، محور افقی، چرخشی یا محور شعاعی. تقارن چرخشی شامل عناصر بصری است که در هر زاویه ای در اطراف یک مرکز می چرخند و حس حرکت، حرکت پویا یا سرعت را ایجاد می کنند و اغلب در اشکال طبیعی مانند گلبرگ های گل آفتابگردان دیده می شود. تقارن شعاعی، که در آن تمام عناصر بصری در هر زاویه ای حول یک مرکز می چرخند، توسط طراحان برای به تصویر کشیدن حرکت و تجسم داده هایی مانند پیشرفت یا حرکت به شیوه ای جالب استفاده می شود.