پاورپوینت مکتب اصفهان در معماری و شهرسازی(پروژه حکمت هنر اسلامی)
تاریخ معماری شهر اصفهان در دوره اسلامی از ادغام شهرهای یهودیه و جی (شهرستان)، توسعه آن به یک مرکز تجاری پررونق در زمان عباسیان (750-1258) و نقش آن به عنوان اقامتگاه شاهزاده آل بویه (932-1055) فقط از نظر باستان شناسی قابل استنباط است. از اشغال مستمر محل مسجد جامع جماعت شهر (مسجد جمعه) و میدان یا میدان شهری مجاور آن حمایت آل بویه علاقه‌ای دوباره به بنای اصفهان ایجاد کرده بود: یک دیوار استحکاماتی با دوازده دروازه، مرکز مرکزی شهر را در اطراف مسجد جمعه قدیم (دوره خلفای) و بازار مجاور محصور می‌کرد. افزودن ارگ به نام دژ تبرک در گوشه جنوب غربی شهر محصور آل بویه را نیز می توان به این دوره نسبت داد. به استثنای یک درگاه منفرد و با دقت حکاکی شده که متعلق به مسجد جورجیر بوده و در زمان وزیری صحاب اسماعیل بن ساخته شده است. عباد در نیمه دوم قرن دهم، ساخت و سازهای پیش و آل بویه در اصفهان را تنها با شواهد ادبی به جا مانده از سیاحان و جغرافی دانان قرون وسطی می شناسیم . با این وجود، آثار سایه‌ای از دیوارهای قدیمی آل بویه، شریان‌های درونی شهر و تقسیم‌بندی‌های محله‌ای همچنان محله‌های قدیمی اصفهان را تا دوران مدرن تعریف می‌کردند. با این حال، بسیاری از بناهای تاریخی اصفهان به دو دوره تاریخی مربوط می‌شوند که این شهر پایتخت سلسله‌های حاکم سلجوقیان بزرگ (1040-1194) و صفویان بوده است.