پاورپوینت بررسی سازه گرایی در معماری
سازهگرایی در طول 15 سال یا بیشتر عمر خود، از سالهای اول قدرت شوروی تا اوایل دهه 1930، کوشید تا مفاهیم فضای معماری را تغییر دهد، محیطی را ایجاد کند که ارزشهای اجتماعی جدید را القا کند، و در عین حال از فضای پیشرفته استفاده کند. اصول ساختاری و تکنولوژیکی به طرز متناقضی، فقر و هرج و مرج اجتماعی سال های اولیه انقلاب، معماران را به سمت ایده های رادیکال طراحی سوق داد، که بسیاری از آنها به یک جنبش مدرنیستی در حال رشد در هنرهای تجسمی مرتبط بودند. برای مثال، مفاهیم اللیسیتزکی از فضا و فرم، همراه با مفاهیم کازیمیر مالویچ (1878-1935) و ولادیمیر تاتلین (1885-1953)، نقش عمدهای در توسعه معماری بیان شده در «اشکال استریومتریک» ایفا کردند. عناصر تزئینی گذشته التقاطی آزمایشهای لیسیتسکی، واسیلی کاندینسکی و مالویچ در نقاشی و تاتلین و الکساندر رودچنکو (1891-1956) در مجسمهسازی، امکان یک جنبش معماری جدید را ایجاد کرده بود که توسط لیسیتزکی به عنوان ترکیبی با نقاشی و مجسمهسازی تعریف شد. کنستراکتیویسم در مرحله اولیه خود با استودیوهای طراحی رادیکال ارتباط نزدیکی داشت. این موسسه برجسته به دنبال سازماندهی مجدد کارگاه های آزاد در سال 1920 VKhUTEMAS (مخفف روسی برای "کارگاه های هنری و فنی عالی") نام گرفت. در سال 1925 دوباره سازماندهی شد و پس از آن موسسه عالی هنری و فنی نام گرفت. VKhUTEIN). VKhUTEMAS-VKhUTEIN به هیچ وجه تنها مؤسسه مسکو بود که در دهه 1920 به آموزش و تمرین معماری می پرداخت، اما از نظر دامنه دغدغه های خود (شامل هنرهای تجسمی و کاربردی) و همچنین در زمینه های مختلف منحصر به فرد بود. برنامه ها و دیدگاه هایی که قبل از بسته شدن آن در سال 1930 در آنجا وجود داشت.