پاورپوینت تحلیل بررسی معماران و آثار معروف دوره رنسانس
معماری رنسانس ریشه در ایتالیا داشت و جایگزین سبک گوتیک شد. به طور کلی، این دوره بین سال های 1400 تا 1600 است. ویژگی های ساختمان های رنسانس شامل استفاده از نظم های کلاسیک و اندازه گیری های دقیق ریاضی برای محاسبه ارتفاع و عرض است. این با میل به تقارن، تناسب و هماهنگی ترکیب شده است. ستون ها، سنگ فرش ها، طاق ها و گنبدها به صورت تخیلی در انواع ساختمان ها استفاده می شود. شاهکارهای رنسانس که بر ساختمان‌های دیگر در سراسر جهان تاثیر گذاشته‌اند شامل کلیسای سنت پیتر و معبد برامانته، هر دو در رم هستند. و کلیسای جامع فلورانس یکی دیگر از ویژگی های متمایز معماری رنسانس، گسترش متون مصور در این زمینه است. این به گسترش ایده ها در سراسر اروپا و حتی فراتر از آن کمک کرد. در بسیاری از کشورها، سبک رنسانس با سنت‌های محلی ترکیب می‌شد و با گذشت زمان، سبک باروک با تزئینات غنی آن از قرن هفدهم به وجود آمد. معماری رنسانس یک جنبش تکاملی بود که امروزه به طور کلی به سه مرحله تقسیم می شود: رنسانس اولیه که رنسانس اول یا رنسانس پایین نیز نامیده می شود (از حدود 1400 به بعد)، اولین تلاش برای استفاده مجدد از ایده های کلاسیک. رنسانس عالی که رنسانس کامل نیز نامیده می‌شود (حدود 1500)، احیای کلاسیک گرایی در تمام حیات آن. منریسم که رنسانس پسین نیز نامیده می شود (از حدود 1520-1530 به بعد)، زمانی که معماری بسیار تزئینی تر شد و استفاده مجدد از مضامین کلاسیک حتی نوآورانه تر شد.