زمینه گرایی یا معماری متنی، فرآیندی است که در آن یک سازه در پاسخ به محیط شهری و طبیعی خاص خود طراحی می شود. زمینه‌گرایی به‌جای اینکه یک سبک معماری باشد، می‌تواند به عنوان مجموعه‌ای از ارزش‌ها در نظر گرفته شود که نه تنها زمینه‌های فوری بلکه گسترده‌تر یک ساختمان را در طراحی آن گنجانده است. در مفهوم معماری، بافت با ارجاع به محیط اطراف، به بخش هایی از ساختمان معنا می بخشد. بافت یک ساختمان شامل عوامل فیزیکی/طبیعی (به عنوان مثال، منحنی رودخانه مجاور)، عوامل اجتماعی-فرهنگی (به عنوان مثال، کاربری قبلی سایت) و غیره است. این عوامل را می توان برای ادغام ساختمان در بافت آن تحلیل، تطبیق و اتخاذ کرد.