پاورپوینت بررسی تاریخچه مرمت
مطالعات تحقیقاتی و مستندسازی (بررسی تاریخی، زیبایی‌شناسی و فنی ساختمان، تهیه نقشه‌برداری و شناسایی فرسودگی‌های آن) قبل از اقدام به مرمت، امکان شناسایی دقیق ساختمان را فراهم می‌کند. اطلاعات به‌دست‌آمده در نتیجه تحقیقات اولیه، مبنای انتخاب و به‌کارگیری تکنیک‌های حفاظتی است که علل آسیب را از بین می‌برد یا اثرات آنها را کاهش می‌دهد. علاوه بر تکنیک های سنتی، از تکنولوژی مدرن نیز در تعمیرات استفاده می شود.
امروزه رویکرد اساسی برای حفاظت از بناهای تاریخی، اطمینان از نگهداری مداوم آنهاست. در بسیاری از کشورها، بناهای تاریخی در چارچوب برنامه‌های سالانه و پنج ساله مورد بررسی قرار می‌گیرند و با توجه به آسیب‌های کشف‌شده، تعمیرات و نگهداری لازم انجام می‌شود، بنابراین بدون نیاز به مداخلات پرهزینه محافظت می‌شوند. بلایایی مانند آتش سوزی، زلزله، رانش زمین که به طور ناگهانی رخ می دهد ممکن است نیاز به مداخلات گسترده ای داشته باشد.
برای تعمیر بناهای تاریخی، تکنیک هایی که عموماً مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: 1. تحکیم، 2. یکپارچه سازی، 3. تجدید، 4. بازسازی، 5. تمیز کردن، 6. حمل و نقل. اغلب، چندین تکنیک ذکر شده در بالا با هم برای بازسازی یک بنای تاریخی به کار می روند. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد کاروانسرای عثمانی که قرار است مجددا مورد استفاده قرار گیرد، از الحاقات تصادفی پاکسازی شود، حامل های خطرناک آن تقویت شوند، طاق های آن که برخی از آنها فروریخته اند، بازسازی شوند و فضای داخلی آن مطابق با مدرن تجهیز شود. استفاده کنید. مسجدی که گنبد آن ترک خورده یا گلدسته و مناره آن در اثر زلزله ویران شده است، می‌توان با بازسازی عناصر تخریب‌شده مانند طاقچه و مناره، هم از نظر ساختاری تقویت شد و هم تمامیت معماری خود را به آن بازگرداند.
مرمت علمی با هدف حفظ سند تاریخی و ارزش زیبایی شناختی بنا با کمترین مداخله ممکن است. درجه مداخلات انجام شده در طول تعمیر از یکپارچه سازی تا بازسازی افزایش می یابد. از نظر حفاظت، بهترین کار این است که به تقویت بسنده کنید. با این حال، با افزایش درجه آسیب به بنای تاریخی، دامنه مداخله گسترش می یابد. ممکن است لازم باشد از تکنیک هایی استفاده شود که به ساختار تاریخی افزوده می شود و بافت آن را تغییر می دهد (به عنوان مثال: یکپارچه سازی، نوسازی).