به طور کلی، سه نوع چیدمان کابل در پل های کابلی استفاده می شود. فن، جنگ و فن اصلاح شده. فن در این سیستم تمام کابل ها در بالای برج لنگر انداخته می شوند و به این ترتیب کابل ها می شوند از ظرفیت های آنها می توان حداکثر استفاده را کرد. با این حال، بزرگترین نقطه ضعف این سیستم است منطقه لنگر کابل یک مشکل بزرگ در ساخت و ساز ایجاد می کند. در سیستم جنگ، کابل ها به طور مساوی در برج قرار می گیرند. در فواصل زمانی لنگر انداخته می شوند. اگرچه این چیدمان از نظر زیبایی شناسی جذاب است، کابل ها به طور موثری نیستند قابل استفاده نیست و طراحی غیراقتصادی ایجاد می کند. پنکه تعویض شده روی پل نیسیبی طرح کابل به نام Cable Layout استفاده شد . در این سیستم کابل ها تا حد امکان بر روی برج قرار می گیرند. نزدیک به منطقه اما به طور متناوب لنگر انداخته است. بنابراین، در هر دو سیستم دارای مزایایی است. تاثیر می گذارد. در انتخاب مقطع، خواص آیرودینامیکی سطح مقطع نیز برای پایداری پل مهم است. در پل نیسیبی، فولاد ارتوتروپیک در دهانه اصلی و قسمت جعبه بتنی پیش تنیده در دهانه های جانبی. استفاده شد . بخش فولادی ارتوتروپیک دهانه اصلی و در نتیجه بخش های کابل را سبک تر می کند همچنین به دلیل استحکام پیچشی بالا، مشکلات پایداری را که ممکن است در باد رخ دهد کاهش می دهد. حذف کرده است. بخش جعبه بتنی در دهانه جانبی به عنوان وزنه تعادل برای تعادل پل استفاده می شود. به عنوان استفاده شد.