یکی از مزایای کلیدی برنامه ریزی شهری پایدار، بهبود کیفیت زندگی است که به ساکنان ارائه می دهد. با طراحی شهرها با تمرکز بر پیاده‌روی، دسترسی به فضاهای سبز و سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی کارآمد، مردم تشویق می‌شوند تا سبک زندگی فعال و سالم‌تری داشته باشند. این نه تنها خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش می دهد، بلکه بهزیستی روانی را نیز بهبود می بخشد زیرا افراد فرصت های بهتری برای تعامل اجتماعی و آرامش در طبیعت دارند.
علاوه بر این، برنامه ریزی شهری پایدار اثرات مثبت قابل توجهی بر سلامت محیط دارد. اجرای استراتژی هایی مانند ترویج منابع انرژی تجدیدپذیر، کاهش تولید زباله و حفظ منابع آب می تواند به کاهش تغییرات آب و هوایی و کاهش سطح آلودگی در شهرها کمک زیادی کند. با اولویت دادن به شیوه های سازگار با محیط زیست در توسعه شهری، ما نه تنها از اکوسیستم های طبیعی محافظت می کنیم، بلکه هوا و آب پاک تری را برای نسل های فعلی و آینده ایجاد می کنیم.
برنامه ریزی شهری پایدار با تمرکز بر بهبود کیفیت زندگی و در عین حال حفاظت از محیط زیست خود ثابت می کند که رونق اقتصادی لازم نیست به بهای رفاه ما یا سلامت سیاره زمین تمام شود. این رویکردی کل نگر است که ارتباط متقابل بین انسان و طبیعت را به رسمیت می شناسد و به جای تسلط برای همزیستی تلاش می کند. با پذیرش این تغییر در طرز فکر، می‌توانیم شهرهای انعطاف‌پذیرتری بسازیم که در آن مردم در میان فضاهای سبز سرسبز و هوای پاک رشد کنند - چشم‌اندازی که امید به فردای بهتر را القا می‌کند و در عین حال آینده‌ای روشن‌تر را برای همه موجودات زنده روی زمین تضمین می‌کند.