پاورپوینت بررسی برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ، برنامه ریزی کاربری زمین
منطقه بندی با کاربری مختلط یک استراتژی کلیدی در برنامه ریزی شهری پایدار است که ادغام فضاهای مسکونی، تجاری و تفریحی را در یک محله یا شهر ترویج می کند. با ایجاد ترکیبی از کاربری‌ها در مجاورت نزدیک، منطقه‌بندی با کاربری مختلط نیاز به رفت‌وآمدهای طولانی را کاهش می‌دهد و پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری را به عنوان روش‌های جایگزین حمل و نقل تشویق می‌کند. این نه تنها ازدحام ترافیک را کاهش می دهد، بلکه انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد و به محیطی سبزتر کمک می کند.
حمل و نقل عمومی علاوه بر منطقه بندی با کاربری مختلط، نقش اساسی در برنامه ریزی شهری پایدار ایفا می کند. سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی کارآمد و در دسترس، وابستگی به خودروهای شخصی را کاهش می‌دهند و باعث کاهش انتشار کربن و بهبود کیفیت هوا می‌شوند. آنها همچنین گزینه های حمل و نقل مقرون به صرفه را برای همه ساکنان، صرف نظر از درآمد یا توانایی فیزیکی، فراهم می کنند. علاوه بر این، با تشویق توسعه با تراکم بالا در اطراف گره‌های ترانزیت، شهرها می‌توانند پراکندگی را به حداقل برسانند و ترتیبات زندگی فشرده را که برای تعامل اجتماعی و ایجاد جامعه مفید است، تقویت کنند.
برنامه ریزی شهری پایدار نیز بر اهمیت زیرساخت های سبز در ایجاد شهرهای تاب آور تاکید دارد. زیرساخت سبز به شیوه‌های طراحی استراتژیک اشاره دارد که طبیعت را در محیط‌های ساخته شده برای ارائه مزایای زیست‌محیطی مانند مدیریت آب طوفان، کاهش جزیره گرمایی، حفاظت از تنوع زیستی و کاهش آلودگی هوا ادغام می‌کند. استفاده از پشت بام‌های سبز در ساختمان‌ها یا اجرای باغ‌های بارانی در کنار خیابان‌ها نه تنها زیبایی‌شناسی را بهبود می‌بخشد، بلکه به کاهش اثرات گرمای شهری و کاهش رواناب آب و فیلتر کردن آلاینده‌های آب باران کمک می‌کند. به طور کلی، ترکیب این استراتژی‌ها باعث ارتقای شهرهای سالم‌تر با کاهش اثرات زیست‌محیطی و در عین حال افزایش کیفیت زندگی برای ساکنان آن می‌شود.