نسبت طلایی یک مفهوم ریاضی است که برای قرن ها ریاضیدانان، هنرمندان و معماران را مجذوب خود کرده است. عددی غیرمنطقی تقریباً برابر با 1.6180339887 است. چیزی که نسبت طلایی را بسیار جذاب می کند ظاهر آن در اشکال مختلف طبیعی و مصنوعی است، از شکل صدف ها و گل ها گرفته تا نسبت آثار هنری معروفی مانند مونالیزای لئوناردو داوینچی.
در معماری، نسبت طلایی برای ایجاد طرح های هماهنگ و جذاب بصری استفاده شده است. گفته می شود بسیاری از سازه های معروف مانند پارتنون در آتن و هرم بزرگ جیزه این نسبت را در ابعاد خود گنجانده اند. ایده پشت استفاده از نسبت طلایی در معماری، ایجاد حس تعادل و کمال زیبایی شناختی است که در سطح ناخودآگاه بینندگان طنین انداز می شود.
در حالی که برخی استدلال می کنند که پایبندی به نسبت طلایی می تواند منجر به طرح های قابل پیش بینی و فرمولی شود، برخی دیگر معتقدند که چارچوبی بی انتها برای ایجاد ساختمان هایی فراهم می کند که به عنوان آثار هنری واقعاً باشکوه برجسته می شوند. با گنجاندن این مفهوم ریاضی در طراحی معماری، معماران می توانند به چیزی عمیق تر از زیبایی شناسی ضربه بزنند - آنها می توانند حس زیبایی ذاتی را در کسانی که خلاقیت هایشان را تجربه می کنند، القا کنند. چه کسی بخواهد به شدت از آن پیروی کند یا از آن به عنوان الهام استفاده کند، نمی توان انکار کرد که جادوی ریاضی در پس نسبت طلایی همچنان معماران سراسر جهان را مجذوب خود می کند.