پاورپوینت بررسی تصفیه آب و فاضلاب و انواع روشهای آن
در مرحله اول، فاضلاب کاملاً تصفیه نشده به صورت مکانیکی تصفیه می شود. این کار حدود 20 تا 30 درصد از مواد جامد موجود را حذف می کند. برای رسیدن به این هدف، فاضلاب به داخل یک کارخانه غربالگری هدایت می‌شود، جایی که یک صفحه یا درام غربال ناخالصی‌های درشتی مانند برگ، کاغذ یا منسوجات را فیلتر می‌کند. صفحه‌های مختلف، از صفحه‌های درشت با عرض چند سانتی‌متر تا صفحه‌های ریز با عرض چند میلی‌متر که آب با سرعت‌های مختلف از درون آنها جریان دارد، مواد درشت را مرحله به مرحله فیلتر می‌کنند. زباله های صفحه بازیافت شده به صورت مکانیکی آبگیری شده و در کارخانه سوزاندن دفع می شوند. سپس آب از پیش تصفیه شده به چیزی که جمع کننده شن نامیده می شود می رود. در فناوری تصفیه فاضلاب، از مخزن ته نشینی برای حذف ذرات درشت مانند سنگ، خرده شیشه یا ماسه و همچنین مواد آلی درشتی که توسط صفحه جدا نشده اند استفاده می شود. این با سرعت جریان نسبتاً بالا در حدود 0.3 متر بر ثانیه اتفاق می افتد. بین جمع کننده شن و ماسه بلند غیر هوادهی، جمع کننده شن بلند هوادهی - که جمع کننده ماسه استوانه ای نیز نامیده می شود - و جمع کننده شن و ماسه گرد تمایز قائل می شود. جمع کننده شن هوادهی، چربی ها و روغن های اضافی را از فاضلاب حذف می کند و موارد زیر رخ می دهد: هوای فرآیند معرفی شده یک حرکت چرخشی در آب ایجاد می کند که مواد سبک تری مانند روغن ها و چربی ها را به سطح می برد. در اینجا به راحتی می توان آنها را از آب خارج کرد. یک جمع کننده شن و ماسه گرد مواد را با نیروی گریز از مرکز از فاضلاب جدا می کند و آنها را می مکد. پس از تمیز کردن در ماسه جمع کن، زباله های جمع کننده ماسه شسته شده و از مواد آلی خارج می شود. این امر آبگیری مواد معدنی جمع آوری شده را بهبود می بخشد، به عنوان مثال می توان از آنها در ساخت و ساز جاده استفاده مجدد کرد. اگر بازیافت بیشتر امکان پذیر نباشد، زباله های جمع کننده شن باید به درستی دفع شوند. در کارخانه های زباله سوز دفن یا تخریب می شود. مخزن اولیه تصفیه فاضلاب مرحله بعدی تصفیه فاضلاب است. سرعت فاضلاب تقریبا 1.5 سانتی متر در ثانیه، به طور قابل توجهی کندتر از جمع کننده ماسه. کاهش سرعت جریان با تعریض حوضه حاصل می شود. سرعت جریان کم لازم است تا ذرات ریزتر خاک بسته به ماهیت خود بتوانند در کف یا سطح آب بنشینند. لجن تولید شده در اثر ته نشینی (ته نشین شدن در کف) را لجن اولیه می نامند. معمولاً از مواد آلی تشکیل شده است. لجن اولیه از پایین به داخل قیف لجن تازه توسط یک خراشنده رانده می شود. مواد شناور به یک مجرای لجن شناور منتقل می شوند. یک پمپ لجن تازه را به جایی که به عنوان برج هضم شناخته می شود منتقل می کند. در برج هاضمه گاز متان در چهار فاز (هیدرولیز، اسیدی شدن، ژن استون و فاز متانوژن) تولید می شود. در یک نیروگاه حرارتی بلوکی به برق تبدیل می شود و می توان از آن برای تامین انرژی نیروگاه استفاده کرد. فرآیند هضم در برج هضم تقریباً پس از چهار هفته کامل می شود. چیزی که باقی می ماند یک لجن بی بو است که اغلب پس از آبگیری توسط سانتریفیوژ یا فیلتر در کشاورزی استفاده می شود.