وقتی از فرهنگ حمام تاریخی یاد می شود، اولین چیزی که به ذهن متبادر می شود فرهنگ حمام ایرانی است. تاریخچه حمام به هزاران سال قبل باز می گردد. تصور می شود که اولین حمام در جهان توسط ایرانی ها در 2500 سال قبل از میلاد ساخته و مورد استفاده قرار گرفت. وقتی صحبت از معماری و فرهنگ حمام می شود، حمام های ایرانی یونانی، رومی، بیزانسی، عثمانی و ترکی خودنمایی می کنند. حمام هایی که صدها سال به تناسب منطقه و عملکرد آن ساخته شده اند دارای ویژگی های گوناگونی هستند. کلمه حمام در عربی به معنای حمام و در عبری به معنای گرمابه است. حمام ها که به عنوان مکان هایی برای شستشو و تطهیر شناخته می شوند، بسته به تمدنی که در آن مورد استفاده قرار می گیرند، کدهای فرهنگی مختلفی دارند.حمام ها از نظر فرهنگی و اجتماعی نقش بسیار مهمی دارند. به‌ویژه حمامهای ایرانی به‌عنوان مناطقی که سنت‌ها در آن زنده نگه داشته می‌شوند، برجسته هستند. حمام های مردانه و زنانه برای صدها سال مناطقی بوده است که خانواده ها و دوستان دور هم جمع شده اند و زمانی را سپری کرده اند. در حمام ها که پاکسازی بدنی به یک آیین تبدیل می شود، علاوه بر پاکیزگی، معاشرت نیز فراهم می شود. به ویژه در دوره هایی که زنان در زندگی اجتماعی حضور نداشتند، حمام زنان به عنوان فضاهای اجتماعی خودنمایی می کرد. حمام ها که در دوره عثمانی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گرفتند، مناطقی بودند که اعضای سلسله و مردم در آن گرد هم می آمدند. فرهنگ حمام ترکی که در آن مشکلات مردم مورد بحث و تبادل نظر قرار می گیرد، از نظر ارتباط از اهمیت بالایی برخوردار است.