پاورپوینت معماری حلزون الهام از حلزون در معماری (انسان طبیعت معماری)
معماری همیشه به دنبال ایجاد سرپناه برای مردم و ایجاد مکانی برای کار و زندگی آنها بوده است. همانطور که تکامل یافته است، به ایجاد فضاهای مقدس نیز تبدیل شده است که مردم می توانند آن را خانه بنامند. بسیاری از فرهنگ ها خانه را چیزی فراتر از مکانی برای خواب و غذا خوردن می دانند. جایی است که فرهنگ در آن رشد می کند. این امر به ویژه در هند صادق است، جایی که خانه اغلب به عنوان یک فضای مقدس که نشان دهنده فرهنگ و سنت های خانواده است دیده می شود. با این حال، در دنیای امروز، معماری یکپارچگی خود را به عنوان یک نهاد مقدس از دست داده است. یک جنبه ناملموس در معماری وجود دارد که ما آن را فراموش کرده ایم. در بستر امروزی معماری به یک بنای یادبود (پوسته) ملموس تبدیل شده و معماری را به عنوان محیط (حلزون) ناملموس از دست داده است. مفهوم حلزون و صدف در معماری به تعادل بین جنبه های محسوس و ناملموس یک ساختمان یا فضا اشاره دارد. پوسته نمایانگر ساختار فیزیکی یک ساختمان است که فضای داخلی را محصور و تعریف می کند. این شامل دیوارها، سقف، پنجره‌ها و درها و همچنین سایر عناصری است که به شکل و ظاهر کلی ساختمان کمک می‌کنند. از سوی دیگر حلزون نمایانگر جنبه های ناملموس معماری مانند جو، انرژی و ارتباط عاطفی است که مردم با یک فضا دارند. این ویژگی های نامشهود یک ساختمان است که به آن معنا می بخشد و آن را به مکانی تبدیل می کند که مردم می توانند آن را خانه بخوانند. در بسیاری از فرهنگ ها، خانه به عنوان فضایی مقدس و از نظر فرهنگی مهم در نظر گرفته می شود که نشان دهنده سنت ها و ارزش های خانواده است. این مکانی است که مردم می توانند گرد هم آیند تا جشن بگیرند، استراحت کنند و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. همچنین مکانی است که افراد می توانند ارتباطات و روابط قوی با دیگران ایجاد کنند. حلزون به عنوان نمادی از جنبه های ناملموس معماری، نمایانگر این حس تقدس و ارتباط با مکان است و نقش مهمی را که خانه در زندگی ساکنان آن ایفا می کند برجسته می کند. با این حال، در شرایط امروزی، به نظر می رسد که معماری تمرکز خود را بر جنبه های ناملموس طراحی از دست داده است. ساختمان ها اغلب با تمرکز اصلی بر زیبایی و عملکرد طراحی می شوند، به جای ایجاد حس ارتباط و معنا برای افرادی که از آنها استفاده خواهند کرد. این می تواند منجر به قطع ارتباط بین ساختار فیزیکی ساختمان و افرادی شود که در آن ساکن هستند. برای ایجاد حس واقعی خانه، مهم است که هر دو جنبه ملموس و ناملموس طرح های آنها را در نظر بگیرید. ساختار فیزیکی یک ساختمان باید به گونه ای طراحی شود که نیازهای افرادی را که از آن استفاده می کنند برآورده کند، اما همچنین باید به گونه ای طراحی شود که حس ارتباط و معنا را ایجاد کند. این ممکن است شامل درک فرهنگ، آداب و رسوم مذهبی، جشنواره ها، فصول، جشن ها و گنجاندن آن عناصر در طراحی یا ایجاد فضاهایی باشد که تعامل و ارتباط اجتماعی را تشویق می کند.