خوشنویسی با جملات چشمگیر و آشنای خود که برای اکثر مردم، صرف نظر از دانش عربی، طنین انداز می شود، در خدمت تعلیم و الهام از طریق کلام خدا، پیامبر، اشعار مذهبی و سخنان حکیمانه است. درک منشا، معانی و اهداف متون خوشنویسی استفاده شده، احساس ارتباط شخصی را برای افراد آسان می کند. سپس این ارتباط می تواند آنها را برانگیزد تا به نحوه ارتباط پیام ها با زندگی و اعمال خود توجه کنند. اغلب اشاره می شود که خوشنویسی در معماری اسلامی سه فایده اصلی داشت: افزایش زیبایی، راهنمایی و ارائه آموزش. که گفته می شود. منطقی است باور کنیم که خوشنویسی تزیینی اسلامی در ترویج دوزبانگی مکرر و نرخ بالای سواد در تمدن اسلامی نقش داشته است. تزئینات انتزاعی با عربسک های پیچیده نماد نظم، تقارن و تناسب در تئوری و عمل است. عربسک تقریباً مترادف با نقوش و زیورآلات تزئینی اسلامی است که نشان دهنده بیزاری اسلامی از هنر طبیعت گرا و بازنمایی است. این دو سبک اساساً متفاوت هستند، یکی به قلمرو معنوی و دیگری به دنیای مادی متمایل است. طرح‌های هندسی انتزاعی – به‌ویژه هنگامی که با پیام‌های خوشنویسی ترکیب می‌شوند – از نظر هدف و معنای اخروی هستند. آنها بیانگر اصول معنوی درستی، برابری، بی نهایت، همه جا بودن، وحدت، آرامش، تعادل و شکوه هستند. این اصول حاکی از عمیق ترین آرزوهای بشریت است، اما زمانی که کسی به محدودیت وجودی صرفاً مادی محدود شود، هیچ کدام به طور کامل محقق نمی شوند. طرح‌های غیرنماینده به‌عنوان دروازه‌ای برای انتقال افراد از قلمرو فیزیکی به متافیزیکی عمل می‌کنند. آنها به سمت خود اشاره می کنند و می توانند "آیین عبور" را تسهیل کنند. به آنها لقب غیربازنمایی یا غیرتصویر داده می شود زیرا نمادی از اشیا یا واقعیت های واقعی یا طبیعی از زندگی روزمره ما نیستند.