پاورپوینت بررسی معماری فرودگاه بین المللی هنگ کنگ
در حال حاضر، هر دو طرح برنامه ریزی نامتقارن و متقارن رایج هستند. بسته به محل احجام اصلی، ساختمان ایستگاه را می توان یکپارچگی یا تجزیه، ایستا یا دینامیک داد. در این مورد، تکنیک های کنتراست را می توان با مخالفت شدید چندین حجم (به عنوان مثال، افقی و عمودی دراز) و سطوح با بافت های مختلف یا برعکس، پلاستیک نرم با استفاده از جزئیات کوچک استفاده کرد. هنگام جستجوی تصویر یک ایستگاه، لازم است تا حد امکان محیط شهری موجود یا طراحی شده را بر اساس اصول راه حل های فرعی یا متضاد در نظر گرفت. ساختار برنامه ریزی فضایی ایستگاه ها تا حد زیادی تحت تاثیر اصول مدرن سازماندهی فضای داخلی است. سازه های حجیم سنتی به طور فزاینده ای جای خود را به ساختمان های غرفه سبک و لاکونیک می دهند. برخلاف تمایل قدیمی به تقسیم ایستگاه به اتاق‌های نسبتاً کوچک و سالن‌های سلولی، میل قابل توجهی برای بزرگ‌تر کردن محوطه، تضمین حرکت آزاد مسافران و همچنین امکان تنظیم مجدد تجهیزات با تغییرات در طرح‌های فناوری قبلی وجود دارد. . در عین حال، به نظر می رسد فضای داخلی یک اتاق با اتاق های مجاور و با محیط طبیعی ادغام می شود. در سازه های حمل و نقل، چنین راه حل هایی به ویژه توجیه می شوند، زیرا آنها رابطه بصری خوبی بین تمام عناصر اصلی مجموعه ایستگاه ایجاد می کنند: منطقه ایستگاه، فضای داخلی ایستگاه و سکو. تمایل به برآوردن کامل ترین و با حداقل هزینه نیازهای مسافران منجر به ایجاد مکان های چند منظوره شد. در این مورد، از اصل منطقه بندی عملکردی یک سالن بزرگ منفرد یا تبدیل خاص آن با کمک پارتیشن های متحرک، صفحه نمایش یا مبلمان استفاده می شود. توصیه می شود در ترکیب اتخاذ شده محوطه سازی خارجی و داخلی، هواپیماهای رنگی که توجه مسافران را به خود جلب می کنند، روشنایی محلی و عمومی، تبلیغات، جداول مرجع (قیمت بلیط، جدول زمانی) و علائم را در نظر بگیرید.