مدل سه بعدی اسکچاپ ترمینال اتوبوسهای بین شهری ، پایانه اتوبوس ، با سبک معماری مدرن
اتوبوس های بین شهری و برون شهری - جهانی ترین و متحرک ترین وسایل ارتباطی - نیاز به مسیرهای خاصی ندارند و اصلی ترین وسیله جابجایی مسافران در مسافت های کوتاه و متوسط هستند. با این حال، حتی در ایستگاه های اتوبوس، برای سازماندهی واضح جریان عابران پیاده و حمل و نقل، ساخت سکوهای ویژه ایزوله از معابر در سطح شهر مورد نیاز است. در این سکوها، سکوهای مسافربری با عرض 2.5 تا 6 متر می توانند ساحلی باشند - مستقیماً در مجاورت ایستگاه، شبه جزیره ای - از دو طرف توسط ایستگاه های پارک اتوبوس، سکوهای جزیره ای - توسط گذرگاه ها از ایستگاه جدا شوند. پیش بند ها به پیش بند خروج برای مسافران و پیش بند ورود برای پیاده شدن تقسیم می شوند. بدون مانع و کوتاه ترین مسیرهای عبور از ساختمان به داخل اتوبوس، سازماندهی، سهولت جهت گیری و سهولت سوار شدن مسافران باید تضمین شود. به طور معمول، پیش بند شامل یک پیاده رو است که 25-30 سانتی متر در بالای جاده بلند شده است و یک سایبان روی آن، که باید بالای پیش بند خروجی باشد. ناحیه سکویی که اتوبوس هنگام سوار یا پیاده شدن مسافران در لبه آن قرار می گیرد، پست (وارد شدن یا پیاده شدن) نامیده می شود. تعداد چنین پست هایی نشانگر محاسبه شده پیش بند است که تمام پارامترهای آن به آن بستگی دارد. با توجه به پیکربندی لبه خود، پیشبندها به سه نوع اصلی تقسیم می شوند: مستقیم، تاقچه ای شکل و برآمدگی شکل (شکل 3.24). طول پست سوار شدن بر روی پیش بند مستطیلی 22 متر و پست پیاده شدن 16 متر در نظر گرفته شده است که به این دلیل است که روی سکوی حرکت باید موقعیت دقیق اتوبوس ها وجود داشته باشد، اما در هنگام ورود. پیش بند آن لازم نیست. طول پست سوار و پیاده شدن برای یک پیش بند پلکانی با پله های 45 درجه نسبت به محور طولی پیش بند باید 6 متر باشد. سه یا چهار پیش بند های لبه بهترین راه حل را ارائه می دهند زیرا اجازه می دهند طول جلوی پیش بند به حداقل برسد.