پاورپوینت بررسی کتیبه در معماری ایران
خط دیگر خط عربی به نسخ معروف است. این سبک از نوشتار عربی قدیمی‌تر از کوفی است، با این حال شبیه به کاراکترهایی است که در نوشتار و چاپ عربی مدرن استفاده می‌شود. با شکل گرد و شکسته به حروف آن مشخص می شود. رسم الخط نسخی بیشتر از خط کوفی رایج شد و به طور قابل ملاحظه ای توسط عثمانی ها توسعه یافت. هنرمند مسلمان گاهاً بیش از یک سطر را در یک تابلو وارد می کرد که شکوه و عظمت می بخشید و این هنر را به سوی پیشرفت و خلاقیت سوق می داد و مسابقه با انگیزه دسترسی به زیبایی تکمیل و بهبود می یافت. هنرمند در هنر خوشنویسی در حاشیه کاراکتر متوقف نشد و آن را بهبود بخشید، بلکه گام دیگری برداشت. همان حرف را به یک ماده تزئینی تبدیل کرد و نقاشی های خط را به تابلوهای تزئینی تبدیل کرد و شما از توانایی هنرمند مسلمان در کنترل نقاشی شگفت زده می شوید. کار بیانی و کار تزئینی ، سپس کار دوم را برای کار اول طلایی کنید. هنرمند نه تنها به هنر خوشنویسی خلاقیت رسیده است که به اوج رسیده است، بلکه نامه را به افق های تازه تبدیل کرده است. جایی که این کاردستی به ابزاری برای هنر تبدیل شد و ماده ای مؤثر توانایی خود را در بخشندگی ثابت کرد، وقتی چشم به نقاشی می‌افتد، در نگاه اول، خود را در مقابل نقاشی تشخیصی بدن (پرنده - حیوان - میوه) می‌بیند. در صورت بررسی، متوجه می‌شویم که این شکل‌گیری تنها کلمات و حروف عربی خلق‌شده توسط هنرمند نبوده و غالباً معنای آن ارتباط نزدیکی با شکل ظاهری دارد و در اینجا خلاقیت نهفته است. بنابراین، میراث مسلمانان در زمینه خوشنویسی قابل توجه بود، که آن را به هنر متمایز تمدن اسلامی در تمام اعصار خود و در هر بخش از جهان اسلام تبدیل کرد.