در جهان اسلام، خط عربی بسیار بیشتر و به شیوه‌های شگفت‌انگیزی متنوع و تخیلی به کار رفته است که کلام مکتوب را بسیار فراتر از قلم و کاغذ در تمامی اشکال و مواد هنری آورده است. به این دلایل، خوشنویسی را می توان از ویژگی های منحصر به فرد هنر اسلامی به حساب آورد . نبوغ خوشنویسی اسلامی نه تنها در خلاقیت و تطبیق پذیری بی پایان نهفته است ، بلکه در تعادلی است که خوشنویسان بین انتقال متن و بیان معنای آن از طریق کد زیبایی شناختی رسمی ایجاد کرده اند . به طور کلی، کتیبه های خوشنویسی روی آثار هنری شامل یک یا چند نوع متن زیر است: نقل قول های قرآنی سایر متون دینی اشعار ستایش حاکمان کلمات قصار خوشنویسی عربی، نقوش هندسی و نقوش گیاهی - سنگ بنای اساسی برای تاریخ گسترده و مجموعه ای از هنر اسلامی است که در معماری، نسخه برداری و صحافی کتاب، ملیله کاری، ظروف شیشه ای، سرامیک، فلزکاری، منبت کاری و طیف وسیعی از تزئینات ظاهر می شود. هنرها . علاوه بر این، هنر اسلامی، به ویژه در مسجد و دیگر فضاهای مذهبی، نمادین است - یعنی هیچ هنری وجود ندارد که دربرگیرنده شخصیت انسانی باشد. [بالا…] هنرهای گیاهی و گل: اگرچه هنر مسلمانان البته مستقل از تاثیرات طبیعت و محیط توسعه نیافته بود، اما بازنمایی آنها مانند هنر غربی به جای واقع گرایانه، انتزاعی بود. این به وضوح در اشکال گیاهی که در آن شاخه‌ها، برگ‌ها و گل‌های گیاه بافته شده و در هم آمیخته شده‌اند و اغلب متمایز نمی‌شوند، از خطوط هندسی اطراف آنها که در عربی دیده می‌شود، دیده می‌شود . استفاده از اشکال گیاهی در هنر اسلامی نیز تا حدودی مشروط به ممنوعیت شرعی از تقلید موجودات زنده است. با این حال، این ممنوعیت به طور طبیعی با نزول از انسان به حیوان به اشکال گیاهی کاهش می یابد. منتقدان هنری، گل‌ها و تزیینات هنرمندان اسلام را متعارف توصیف می‌کنند. فاقد اثرات رشد و ایجاد زندگی (دوبری 1920). به نظر آنها دلیل عدم رشد به دلیل محیط طبیعی کشورهای مسلمان بود که تجربه بهار، فصل رشد گیاهان زودگذر است. با این حال، منع دینی پشت فقدان خلقت واقعی در بسیاری از هنرهای گل و گل اسلامی بود.