ورزش در تمدن ها و جغرافیای مختلف جهان به رشد خود ادامه داده است. مسابقات ورزشی یونان باستان او شروع به انجام منظم آن کرد. این مسابقات در قالب اعیاد مذهبی بود. به این جشنواره ورزشکاران (ورزشکاران، مربیان) و علاقمندان به ورزش (تماشاگران) مسافت زیادی را طی می کنند تا شرکت کنند. (Tomay & Değirmencioğlu، 2017). در این دوره از واژه هایی مانند آتلوس (مسابقه، مسابقه) و ورزشکار (رقیب) استفاده می شد. اصطلاحات به وجود آمد و ورزشکار بودن دیگر یک مدرک مکمل نبود، بلکه یک هویت به خودی خود بود. این در این دوره ورزش و تربیت بدنی ابتدا در آگوراها که میدان های شهر بودند انجام می شد، اما علاقه به تربیت بدنی شروع به افزایش کرد. با توسعه ورزش ها و افزایش نیازهای آنها، آگوراها ناکافی شدند و ساختمان جداگانه ای برای رفع این نیازها ایجاد شد. فضا مورد نیاز بود و ساختارهایی مانند Gymnasion و Palaistra1 پدید آمدند . این ساختارها بعدها مرکز تربیت بدنی و روحی شد و در دوره‌ای معین، هر شهر باستانی حداقل داشت دارای یک سالن ورزشی (ویچرلی