پاورپوینت بررسی معماری ایستگاه قطار گراتس
در بزرگ ترین شهرها، مسیرهای مترو فضاهای وسیعی را اشغال می کنند که در نتیجه فرصتی برای ایجاد مسیرهای جدید در بدنه زیرزمینی شهر وجود ندارد. وضعیت مترو مسکو اینگونه است. در نتیجه، دو نوع جدید مترو توسعه یافت - مینی مترو و مترو سبک. خطوط مینی مترو با نزول ها، صعودها و خم های بسیار غیرقابل قبول قبلاً در حال انجام است. این به لطف استفاده از ترکیب بندی خوب امکان پذیر شد، که برای آن کل هندسه مترو تغییر کرد، درست به اندازه بخش تونل. قطر تونل سنتی 6 متر کمتر از 5 متر شده است که از نظر اقتصادی سودآورتر شده است. سازندگان مترو مسکو موفق شدند ساختار متروی سنگین سنتی را در مینی مترو ادغام کنند. یک قطار سنگین به ایستگاه های مینی مترو می رسد، اما نمی تواند جلوتر حرکت کند، اما یک قطار مینی مترو می تواند حمل و نقل مسافران را در یک مترو سنگین فراهم کند. سازندگان مترو قصد دارند این نوع مترو را در مسکو بیشتر توسعه دهند. دومین نوع جدید مترو مترو سبک است. این یک نوع حمل و نقل جدید است که توسط سازندگان مترو مسکو ثبت شده است. تفاوت اساسی مترو سبک خط اول در خروج آن به سطح است و با بالا رفتن از روی پل هوایی دیگر زیر زمین فرود نمی آید. در سطح زمین فقط دهلیزهایی وجود دارد که توسط پله برقی و بالابر برای افراد ناتوان به سکوها متصل می شوند (شکل 2.13). از نقطه نظر معماری، این وسیله نقلیه ای است که در بالای زمین معلق است. برای کاهش سر و صدا، سرهای ریل توسعه یافتند و ایستگاه ها به موانع صوتی مجهز شدند. متروی سبک اقتصادی سودآورتر بود. هزینه 1.5-2 برابر کاهش یافت.