پاورپوینت بررسی نورپردازی و آلودگی نوری در فضاهای شهری
آلودگی نوری اصطلاحی است که معمولاً به نور مصنوعی در فضای باز اشاره دارد که بیش از حد یا مزاحم در نظر گرفته میشود، که توسط کمپین برای آسمان تاریک به عنوان " نور مصنوعی که در جایی میتابد که نه میخواهد و نه مورد نیاز است" توصیف میشود. طبق گزارش کمپین حفاظت از انگلستان روستایی (CPRE) تنها یک دهم حومههای انگلیسی آسمان شب واقعا تاریک دارند و دیدن ستارهها به دلیل «درخشش آسمان» که میتواند تا 50 مایل قابل مشاهده باشد، بسیار دشوارتر میشود. آلودگی نوری پتانسیل ایجاد اختلال در الگوی پرورش حیوانات شبزی، حشرات و مهاجرت پرندگان را دارد. همچنین می تواند تاثیر نامطلوبی بر سلامت و رفاه افراد داشته باشد و چرخه های طبیعی بدن را که توسط تاریکی و نور تنظیم می شود، مختل کند . نور پس از غروب، زمانی که افراد سعی می کنند بخوابند، می تواند فیزیولوژی روز را تحریک کند، به مغز می گوید هوشیارتر شود، ضربان قلب و دمای بدن را افزایش می دهد و تولید ملاتونین را سرکوب می کند. تصور می شود که اختلالات خواب، افزایش استرس و انواع خاصی از سرطان در صورت اختلال در خواب توسط نور مصنوعی ایجاد می شود . این می تواند نشانه ای از روشنایی ناکارآمد باشد که پرهزینه، بیهوده، مزاحم و تولید گازهای گلخانه ای غیرضروری است . دسته های اصلی آلودگی نوری عبارتند از: تابش خیره کننده: درخشندگی ناراحت کننده یا غیرفعال کننده که باعث از بین رفتن دید به دلیل پراکندگی نور سرگردان در داخل چشم می شود. یک مثال می تواند رانندگی در جاده و کور شدن موقت توسط چراغ های جلوی روبرو باشد. حساسیت به تابش خیره کننده می تواند بسیار متفاوت باشد. درخشش آسمان: این درخشش از هر دو منبع نور طبیعی و مصنوعی رخ می دهد که باعث افزایش روشنایی آسمان شب می شود. نور می تواند مستقیماً منتشر شود یا به اتمسفر منعکس شود تا پس زمینه ای درخشان ایجاد کند. امکان مشاهده ستارگان در شب با مشکل مواجه می شود. تجاوز نور : جایی که نور به مناطقی که ناخواسته است می ریزد. یک مثال از این می تواند نور نور خیابان بیرونی باشد که وارد پنجره اتاق خواب می شود و فضای داخلی را روشن می کند . به هم ریختگی نور : منطقه ای که در آن گروه بزرگی از چراغ ها وجود دارد که ممکن است باعث حواس پرتی یا سردرگمی شود. شلوغی را می توان به ویژه در بخش هایی از شهرها یا در جاده های شلوغ پیدا کرد . روشنایی بیش از حد: استفاده بیش از حد از چراغ ها . روشنایی بیش از حد عبارت است از وجود شدت روشنایی بیشتر از آن که برای یک فعالیت خاص مناسب است. اولین قانون بریتانیا با هدف کنترل آلودگی نوری در سال 2006 بر اساس بخش 102 قانون محله های پاک و محیط زیست به اجرا درآمد . این نور را در کنار صدا و بو به عنوان یک مزاحم قانونی بالقوه قرار می دهد و به مقامات محلی اجازه می دهد تا علیه " نور بیرونی ساطع شده از محل به گونه ای که برای سلامتی یا مزاحمت مضر باشد" اقدام کنند . معمولاً مشکلات ناشی از هدایت ضعیف روشنایی امنیتی بدون محافظ و روشنایی خیابان است . آلودگی نوری را می توان تنها با استفاده از نورهای مصنوعی در زمان و مکان مورد نیاز کاهش داد. برخی از شوراهای محلی، چراغهای خیابان را بین نیمهشب تا ۵ صبح خاموش میکنند ، و چراغهای فضای باز اغلب میتوانند برای کاهش تاثیر آنها کمنور شوند . CPRE پیشنهاد می کند که شوراها سالانه حدود 616 میلیون پوند برای روشنایی خیابان ها هزینه کنند . این می تواند 30 درصد از انتشار کربن آنها را تشکیل دهد . CPRE از مقامات محلی خواسته است : با داشتن پیش فرض در برابر نور جدید در مناطق تاریک موجود، آسمان تاریک را حفظ کنید . مناطق روشنایی را برای تعیین اینکه چراغهای خیابانی باید و نباید کجا بروند، اختصاص دهید . از نورپردازی نامناسب و بد طراحی شده که منظره آسمان شب را پوشانده است ، جلوگیری کنید. کمپین برای آسمان های تاریک (CfDS) با هدف "... حفظ و احیای زیبایی آسمان شب با مبارزه علیه نورهای بیش از حد ، ناکارآمد و غیرمسئولانه که در جاهایی که نمیخواهند و نیازی ندارند میدرخشد". این نشان می دهد که تقریباً 1 میلیارد پوند در سال تنها در بریتانیا به دلیل روشنایی ناکارآمد هدر می رود .