پاورپوینت بررسی و تحلیل معماری فراکتال
درخت، ساحل دریا، ابر یا رگ های خونی دست ما چه وجه اشتراکی دارند؟ در نگاه اول ممکن است به نظر برسد که همه این اشیا هیچ وجه اشتراکی ندارند. با این حال، در واقع، یک ویژگی ساختار وجود دارد که در تمام اشیاء فهرست شده ذاتی است: آنها خود مشابه هستند. از یک شاخه، مانند یک تنه درخت، شاخه های کوچکتر، از آنها حتی کوچکتر و غیره گسترش می یابد، یعنی یک شاخه شبیه به کل درخت است. در این آنها شبیه به یکی از زیباترین اشیاء ریاضی - فراکتال ها هستند. سیستم گردش خون به روشی مشابه ساختار دارد: شریان ها از شریان ها خارج می شوند و از آنها کوچکترین مویرگ ها که از طریق آنها اکسیژن وارد اندام ها و بافت ها می شود. بیایید به تصاویر ماهواره ای از سواحل دریا نگاه کنیم: خلیج ها و شبه جزیره ها را خواهیم دید. بیایید به آن نگاه کنیم، اما از دید پرنده: ما خلیج ها و شنل ها را خواهیم دید. حالا تصور کنید که ما در ساحل ایستاده ایم و به پاهای خود نگاه می کنیم: همیشه سنگریزه هایی وجود خواهند داشت که بیشتر از بقیه به داخل آب بیرون زده اند. یعنی خط ساحلی وقتی بزرگ می شود، شبیه خودش باقی می ماند. ریاضیدان آمریکایی (اگرچه در فرانسه بزرگ شد) بنوا ماندلبرو این ویژگی اشیاء را فرکتالیته نامید و خود چنین اشیایی را - فراکتال (از لاتین fractus - شکسته) نامید.