پاورپوینت بررسی سیستم های نوین کنترل در تهویه مطبوع
در برخی از دقیق‌ترین تعاریف، تهویه مطبوع برای توصیف سیستم‌هایی استفاده می‌شود که میزان رطوبت هوا، یعنی رطوبت آن را کنترل می‌کنند. این می تواند شامل رطوبت زدایی و رطوبت زدایی باشد. کنترل رطوبت می تواند برای: آسایش ساکنان ساختمان، برای کاهش وقوع تراکم (اعم از سطحی و بینابینی)، برای محیط های تخصصی مانند استخرها، و جایی که حفاظت از اقلام حساس به شرایط خاصی نیاز دارد. با این حال، رطوبت زدایی هوا به طور کلی با خنک کردن به دست می آید. با کاهش دمای هوا، کمتر قادر به نگه داشتن رطوبت است، یعنی چگالی بخار آب اشباع کاهش می یابد و بنابراین رطوبت نسبی افزایش می یابد. هنگامی که رطوبت نسبی به 100٪ برسد، هوا اشباع می شود. این به عنوان "نقطه شبنم" توصیف می شود. اگر هوا به خنک شدن ادامه دهد، رطوبت شروع به متراکم شدن می کند و هوا را از بین می برد. این بدان معنی است که کنترل رطوبت و خنک کننده اغلب با هم به عنوان "تهویه مطبوع" در نظر گرفته می شوند. خنک‌سازی و رطوبت‌زدایی از عوامل مهم راحتی حرارتی هستند. این به این دلیل است که توانایی تعریق، و بنابراین از دست دادن گرما با تبخیر از پوست، توسط رطوبت هوا محدود می شود. در نتیجه، خنک ماندن هم به دما و هم به رطوبت بستگی دارد (و همچنین به تعدادی از عوامل دیگر، برای اطلاعات بیشتر به راحتی حرارتی مراجعه کنید). ترکیبی از کاهش دمای هوا و کاهش رطوبت به افراد کمک می کند تا خنک بمانند.