پاورپوینت زیبایی شناختی معماری روستایی - ابیانه - ماخونیک - ماسوله
قدمت بناها و آثار تاریخی روستای ابیانه به دوره های ساسانی، سلجوقی، صفویه و قاجاریه می رسد. اعتقاد بر این است که در زمان صفویه بزرگان نطنز را به عنوان محله تابستانی خود انتخاب می کردند، اما بیشتر همرزمانشان ابیانه را به نارتنز ترجیح می دادند و تابستان خود را در ابیانه می گذراندند. معماری روستای ابیانه سبک معماری صفوی در خانه‌هایی که تماماً با خشت قرمز، خشت، آجر، قاب پنجره‌های چوبی و بالکن‌های چوبی ساخته شده‌اند، نمود پیدا می‌کند. در این معماری منحصربفرد، سقف یک خانه، حیاط خانه دیگری را می سازد و همین امر به این روستا ظاهر پلکانی می دهد. روستاییان در انبارهای غاری که در تپه های نزدیک روستا ساخته شده اند، دام و غذای زمستانی خود را نگهداری می کنند. آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چه چیزی باعث قرمز شدن خاک ابیانه می شود؟ پاسخ این است: آهن موجود در خاک به آن رنگ قرمز اخرایی می دهد که یکی از ویژگی های اصلی روستای ابیانه و خانه های آن است. ابیانه ها چه لباس سنتی می پوشند؟ یکی دیگر از جاذبه های معروف این شهر پوشاک آن است. با قدم زدن در کوچه پس کوچه های ابیانه، زنان و مردانی را خواهید دید که با لباس های رنگارنگ خود شهر را زیبا می کنند. یک زن معمولی ابیانه سر خود را با روسری گلدار سفید پوشانده و دامن پوشاننده را روی شلوار یا جوراب شلواری خود می پوشاند و باغی زیبا از رنگ ها در مقابل خانه های قرمز ایجاد می کند. مردان شلوار مشکی گشاد، قبا (لباس بلندی که روی پیراهن می پوشند)، گیوه (کفش نخی سبک) و کلاه نمدی می پوشند. در فصول سرد سال لباس گرم مخصوصی به نام «ارخالق» می پوشند که شبیه کت بلند است.