ایستگاه های پمپاژ زمانی ساخته می شوند که فاضلاب باید از یک نقطه پایین به نقطه ای با ارتفاع بالاتر برود یا جایی که توپوگرافی مانع از جریان گرانشی در سراشیبی می شود. پمپ های بدون گرفتگی مخصوصی برای رسیدگی به فاضلاب خام موجود است. آنها در سازه هایی به نام ایستگاه های بالابر نصب می شوند. دو نوع اساسی از ایستگاه های بالابر وجود دارد: خوب خشک و چاه مرطوب. تاسیسات چاه مرطوب تنها دارای یک محفظه یا مخزن برای دریافت و نگهداری فاضلاب تا زمانی که به بیرون پمپ می شود، می باشد. پمپ ها و موتورهای شناور با طراحی ویژه می توانند در پایین محفظه، کاملاً زیر سطح آب قرار گیرند. تاسیسات چاه خشک دارای دو محفظه مجزا است، یکی برای دریافت فاضلاب و دیگری برای محصور کردن و محافظت از پمپ ها و کنترل ها. محفظه خشک محافظ دسترسی آسان برای بازرسی و نگهداری را فراهم می کند. تمام ایستگاه های بالابر فاضلاب، چه از نوع چاه مرطوب یا خشک، باید حداقل دارای دو پمپ باشند. یک پمپ می تواند کار کند در حالی که پمپ دیگر برای تعمیر برداشته می شود. نرخ های جریان تغییرات زیادی در میزان جریان فاضلاب در طول یک روز وجود دارد. یک سیستم فاضلاب باید این تنوع را در خود جای دهد. در اکثر شهرها میزان جریان فاضلاب خانگی در ساعات صبح و عصر بالاترین میزان است. آنها در نیمه شب کمترین میزان را دارند. مقدار جریان به تراکم جمعیت، مصرف آب و میزان فعالیت تجاری یا صنعتی در جامعه بستگی دارد. متوسط دبی فاضلاب معمولاً با میانگین مصرف آب در جامعه برابر است. در یک فاضلاب جانبی، دبی اوج کوتاه مدت می تواند تقریباً چهار برابر دبی متوسط باشد. در یک فاضلاب تنه، اوج دبی ممکن است دو و نیم برابر میانگین باشد.