پاورپوینت کاخ اسلامی الحمرا اسپانیا پاورپوینت بررسی کاخ اسلامی الحمرا در اسپانیا

پاورپوینت بررسی کاخ اسلامی الحمرا در اسپانیا

دادگاه شیر کمی کوچکتر مرکز بخش مسکونی کاخ بود. دور تا دور آن را رواق هایی با ستون احاطه کرده و با فواره ای تزئین شده است که کاسه آن را دوازده شیر حجاری شده نگه می دارند. در امتداد اضلاع کوتاه حیاط، آلاچیق هایی با گنبد قرار دارد. برخی از اتاق ها به حیاط هایی با طاق های وسیع باز می شوند. دادگاه شیر به افتخار 12 شیری که از فواره در مرکز حیاط حمایت می کنند نامگذاری شده است. برای مسلمانان، عدد 12 معنای مقدسی دارد، به ویژه، 12 شیر بودند که از تاج و تخت پادشاه سلیمان حمایت کردند. آب از طریق چهار کانال (مطابق با چهار رودخانه بهشت) به چشمه حیاط می ریزد. دور تا دور حیاط را رواق هایی با 124 ستون نازک احاطه کرده اند. از دو طرف با تالار دو خواهر و تالار Abencerrachs (نام یکی از خانواده های نجیب دوران ناصری) همسایه است.  دیوارهای هر دو اتاق با مایولیکا نقاشی شده تزئین شده اند، سقف ها با ضربه های کنده کاری شده تزئین شده اند. استالاکتیت‌های متعددی از طاق‌ها به پایین می‌آیند. دیوارها، طاق ها، قرنیزها، تزئین شده با سنگ مرمر و سنگ چند رنگ، سنگ ترمز منقوش، موزاییک و روکش سرامیکی براق، با الگوی پیچیده ای از اشکال هندسی چند ضلعی، درهم آمیختگی عجیب نقوش گیاهی تلطیف شده و بهترین خط عربی پوشیده شده است.  وظیفه معمار الحمرا این بود که از تمام ابزارهای موجود برای ایجاد یک قصر مجلل که در غنای فضای داخلی آن قابل توجه است استفاده کند که هم برای پذیرایی های مجلل و هم برای زندگی صمیمی حاکم شرقی در نظر گرفته شده است. همانند مسجد کوردوبا، تصویر هنری الحمرا بسیار چندوجهی است. اگرچه هر عنصر معماری و تزئینات تزئینی بر اساس محاسبات دقیق ریاضی ایجاد شده است، معماری کاخ تحت سلطه یک اصل تزئینی غیرمنطقی است که گویی پایه های سازنده را سرکوب می کند. حیاط های الحمرا پر از ستون هایی است که دارای طاق های نیم دایره ای و نوک تیز هستند یا طاق های استالاکتیتی را نگه می دارند. به نظر می رسد این جنگل از ستون ها چیدمان منظمی ندارد، ستون ها به صورت تصادفی چیده شده اند، گاهی دوتایی، گاهی سه تایی به هم متصل می شوند.  آب و فضای سبز به صورت ارگانیک در معماری الحمرا گنجانده شده است. آب سرد و تمیزی که از طریق لوله‌های آب زیرزمینی باستانی جریان دارد، کل کاخ، حوض‌ها و فواره‌های آن را تامین می‌کند، در جوی‌های روشن در شیارهای مخصوصی که در تخته‌های سنگ مرمر چیده شده‌اند، جاری می‌شود و با بیرون رفتن به باغ و شهر، خیابان‌های آن را پر می‌کند. زمزمه بی وقفه در کاخ، فواره‌های درخشان آب که از فواره‌ها فوران می‌کنند، ریتم عمودی ستون‌ها را زنده و تکمیل می‌کنند. انعکاس آنها در سطح آینه مخازن باعث افزایش بیشتر احساس سبکی و شکنندگی فرم های معماری می شود. اما طبیعت، که در اینجا به بخشی جدایی ناپذیر از ساختمان تبدیل می‌شود، به تعبیر مناسب یک محقق، «به‌طور هنری رام‌شده» است: آب حوضچه‌ای با شکل هندسی منظم را پر می‌کند، سقوط فواره‌های آن دقیقاً محاسبه شده است. درختان و بوته ها هرس می شوند. تضاد شناخته شده ای با طبیعت زندگی محدود شده مصنوعی توسط طاق ها و دیوارهای کاخ ارائه می شود. آنها با تعداد زیادی زیور آلات تزئینی رنگارنگ پوشیده شده اند که در پرتوهای نوری که در محوطه کاخ نفوذ می کند سوسو می زنند. استالاکتیت ها، مانند لانه زنبوری غول پیکر، از طاق ها فرود می آیند. روی دیوارها، طاق‌ها و قرنیزها (که در تزئین آن‌ها از سنگ مرمر و سنگ چند رنگ، سنگ ترمز منقوش، موزاییک و روکش سرامیکی براق استفاده شده است) آرابسک‌های پیچیده و استادانه از اشکال هندسی چند ضلعی، در هم تنیده‌ای از نقوش گیاهی تلطیف‌شده و بهترین‌ها. بند کتیبه های عربی مانند فرش باز می شوند. شکل تخت، فقط اندکی برجسته، تغییر بی‌پایان زیور، که در آن رنگ‌های آبی و قرمز و طلایی غالب است، بازی نور و سایه در سلول‌های استالاکتیت‌ها، روی ستون‌ها، نیم‌ستون‌ها، طاق‌ها و قرنیزهای فراوان، می‌دهد. نمای داخلی کاخ افسانه و فوق العاده است. هر اتاق با اتاق های دیگر متفاوت است، اما به طور کلی معماری و دکور کاخ تابع «ریتم تکرار» همان عناصر در مقیاس های مختلف و هر بار در ترکیبی خاص است. این الگوی هنری معماری اعراب قرون وسطی مشخصه الحمرا و معماری قرطبه است، که با این حال، تفاوت های اساسی بین بناهای یادشده را رد نمی کند. معماری الحمرا عاری از سرزندگی قدرتمند و منطق دقیق مسجد کوردوبا است - یک اصل تزئینی انتزاعی بر آن حاکم است که به نقطه پیچیدگی رسیده است. تصادفی نیست که الحمرا معمولاً نمونه ای از تجملات شرقی در معماری به حساب می آید.  معماری الحمرا - اثر والای هنر موری - در عین حال نطفه های نقص و تکه تکه شدن تصویر هنری را در درون خود پنهان می کرد و دیگر نمی توانست راه های جدیدی را در چارچوب فرهنگ هنری قرون وسطی بگشاید.  بناهای متعددی از معماری مسلمان نیز در سویل و دیگر شهرهای اسپانیا و همچنین پرتغال حفظ شده است. سال 1492 برای اعراب یک سال مرگبار بود: نیروهای ترکیبی ایزابلا از کاستیل و فردیناند آراگون سرانجام آنها را از قلمرو شبه جزیره ایبری اخراج کردند. با این حال، تحسین اروپاییان از بناهای یادبود هنر مسلمانان، تمایل به تقلید از آن را به وجود آورد. در قرن سیزدهم. سبک Mudejar شکل گرفت و گواهی بر تمایل استادان اروپایی به استفاده از عناصر تزئینی و تکنیک های تزئینی برای تزئین ساختمان های مسیحی بود. دکوراتورهایی که فضای داخلی را به سبک "موری" طراحی می کردند نیز کنار نرفتند.