پاورپوینت بررسی روان کننده بتن یا کاهش‌دهنده آب
با توجه به قابلیت کاهش و افزایش آب کاهنده آب بتن به انواع زیر تقسیم می شود. عامل کاهنده آب معمولی که به عنوان نرم کننده نیز شناخته می شود. میزان کاهش آب آن کمتر از 8٪ نیست که توسط لیگنوسولفونات ها نشان داده می شود. فوق روان کننده، میزان کاهش آب کمتر از 14٪ نیست، از جمله سری نفتالین، سری ملامین، سری سولفامات، سری آلیفاتیک و غیره. عامل کاهش دهنده آب با کارایی بالا، نرخ کاهش آب کمتر از 25٪ نیست. توسط کاهنده آب بر پایه پلی کربوکسیلیک اسید. همچنین می توان آن را به نوع استحکام اولیه، نوع استاندارد و نوع عقب مانده تقسیم کرد. با توجه به ترکیب شیمیایی، معمولا به فوق روان کننده لیگنو سولفونات، فوق روان کننده نفتالین، فوق روان کننده ملامین، فوق روان کننده سولفامات، فوق روان کننده اسید چرب و فوق روان کننده پلی کربوکسیلات تقسیم می شود. کاهش دهنده آب بر پایه لیگنین از جمله لیگنوسولفونات کلسیم، لیگنوسولفونات سدیم، لیگنوسولفونات منیزیم. در این میان لیگنوسولفونات کلسیم بیشترین کاربرد را دارد. فوق روان کننده بر پایه لیگنین اثر کند کنندگی روی بتن دارد. اگر دوز خیلی زیاد یا در دمای پایین باشد، اثر کند کنندگی آن بیشتر است. و همچنین ممکن است مقاومت بتن را کاهش دهد. این نوع کاهنده آب بتن را می توان در مهندسی بتن عمومی به ویژه برای ریختن مساحت وسیع، ساخت قالب لغزش، پمپاژ بتن و ساخت و ساز تابستانی استفاده کرد. آنها نباید به تنهایی در ساخت و ساز زمستانی استفاده شوند، باید در ترکیب با عامل استحکام اولیه یا ضد یخ استفاده شوند. همچنین برای استفاده به تنهایی برای عمل آوری بتن با بخار و بتن پیش تنیده مناسب نیستند تا از شلی سطح بتن پس از عمل آوری با بخار جلوگیری شود. فوق روان کننده بر پایه نفتالین فوق روان کننده بر پایه نفتالین یک میعانات فرمالدئید سولفونات معطر است. اجزای اصلی این نوع کاهنده آب، نفتالین یا میعانات نفتالین سولفونات همولوگ و فرمالدئید است که متعلق به سورفکتانت های آنیونی است. ویژگی های ساختاری کاهنده آب پایه نفتالین این است که زنجیره اصلی آبگریز یک هیدروکربن معطر دو حلقه ای یا چند حلقه ای است که توسط متیلن متصل شده است و گروه عاملی آبدوست -SO3M است که به حلقه آروماتیک متصل است. یک شاخص مهم پلی نفتالین سولفونات محتوای NaSO4 است. میزان کاهش آب کاهنده آب پایه نفتالین در دوز توصیه شده معمولاً بین 15 تا 25 درصد است که اساساً تاثیری بر زمان گیرش بتن ندارد. دارای حباب هوای کم است و اثر بهبود مقاومت بتن مشهود است.