پاورپوینت بررسی نور در معماری حال و گذشته
معماران مدرنی مانند پیتر زومتور، کامپو بائزا و استیون هول با نور کار می کنند که گویی مانند سنگ است: باید کنترل شود، جهت و نسبت داده شود. نور طبیعی در معماری مدرن به عنصری برای شکل دادن به فضا همتراز با آجر، چوب و شیشه تبدیل شده است. نور از طریق تعامل با جرم ساختمان، پتانسیل احساسی فضا را آشکار می کند - این پدیده فضای نور نامیده می شود. این ایده که هر شی، صرف نظر از اینکه تجسم مادی دارد یا نه، قابل اندازه گیری، توصیف و پیش بینی منطقی است، که در عصر مدرنیسم ایجاد شد، پیش بینی می کرد که نور طبیعی به عنوان یک ماده معماری در نظر گرفته شود. امروزه در طراحی معماری، نور طبیعی نه تنها به عنوان یک ماده غیر جسمانی که جنبه های فردی فضا را آشکار و آشکار می کند، بلکه به عنوان یک موضوع واقعیت فیزیکی نیز در نظر گرفته می شود. نور برای معماری یک ماده متناقض است که به طور همزمان در هر دو حالت فیزیکی و متافیزیکی وجود دارد. ویژگی‌های مشخصه اشیاء مادی را به دست می‌آورد: نور جهت و نسبت داده می‌شود، مانند خاک رس یا بتن پردازش می‌شود، و برای توصیف اثرات ایجاد شده توسط نور طبیعی، علائمی که معمولاً در جهان اشیاء ذاتی هستند استفاده می‌شود. در اصل، اگر قبلاً یک ساختار معماری توسط توده ها و حجم ها شکل می گرفت، امروز جای خالی فضای داخلی پر از نور مادی شده را گرفته است. نور طبیعی، درست مانند سنگ، چوب و شیشه برای قرن ها، تصویر یک ساختار معماری را دیکته می کند. نور "مادی" به عنصری در شکل گیری فضای "غیر مادی" تبدیل شده است. موزه هنر . پیتر زومتور مادی بودن نور را یکی از اصول اساسی طراحی می داند: