پاورپوینت بررسی طرح مرمت رباط سفید
رباط در اصل واژه ای عربی است و پس از ورود اسلام به ایران رواج یافت. این واژه را در آغاز با تسلط تازیان بر ایران، برای پست های امدادی سربازخانه ها و ایستگاه های نظامی به کار بردند. رباط های نخستین استحکامات ساده ای در نقاط بی حفاظ مرزی بودند که می توانستند پناهگاه گروهی جهادگر (غازی) باشند. ساختمان رباط در ساده ترین شکل شامل یک دیوار و استحکاماتی در اطراف، اتاق های زندگی، انبارهای اسلحه، انبارهایی برای تدارکات و برج برای علامت دادن بود که غالباً با شتاب بنیان یافته بود؛ و در مواردی کارکرد یک رباط به برج دیده بانی تغییر می یافت و گاه ناحیه، منطقه، آبادی، روستا یا شهری، رباط نام می گرفت. پس از تثبیت اسلام در سرزمین های اسلامی و برطرف شدن تهدیدات از سوی غیرمسلمانان در مرزها، رباط ها به تدریج در سرزمین های اسلامی تغییر کاربری داده، از یک پادگان نظامی به محل زهد و تعلیم و تعلم اهل تصوف تبدیل شد و جنبه مذهبی آن رونق گرفت و رباط های محل اقامت صوفیان از ایران که خاستگاه این تحول بود به سرعت در سراسر جهان اسلام گسترش یافت. بنابراین زمانی که مسلمانان در پی فتوح به مرزهای مطمئنی رسیدند، برخی رباط ها ضمن حفظ مرکزیت اجتماعی خود، از معنی اولیه پاسگاه مرزی تغییر مفهوم داده، به صورت مراکز فرهنگی درآمده و مورد استفاده طالبان تعلیم و تعلم قرار گرفتند و همچون خانقاه و مدارس و حوزه های علمیه دینی، از مراکز مهم تعلیم و تربیت نظام فرهنگی- فکری صوفیه بوده اند