پاورپوینت تحلیل بررسی معماری کاخ گلستان
اولین بنای کلیدی کاخ گلستان از نظر تاریخی و تشریفاتی، تخت مرمر (اتاق تخت مرمر) است که بازدیدکنندگان هنگام دور زدن حوض طولانی آن را می بینند. این مکان در سال 1759 توسط کریم خان زند به عنوان تاج و تخت انتخاب شد. این یکی از قدیمی ترین ساختمان هایی است که هنوز در کاخ پابرجاست. تراس طاق باز تزئین شده با موزاییک های آینه کاری (آینه کاری) که تخت بر آن قرار دارد، تالار پذیرایی، تالار، سنتی برای معماری خانه ایرانی است. در این صورت تالار سلام، تالار استقبال. سنت تشریفاتی «ملاقات» حاکم با عریضه نویسان که ریشه آن به دوران هخامنشیان برمی گردد، در قرن نوزدهم اهمیت خود را از دست نداد. تاریخ تاج و تخت جالب است، زیرا او بود که نام واقعی این مکان را داد. در ابتدا از تخت طاووس برای این جلسه استفاده می شد. شکل و تزیین آن از تاج و تخت شاهان هندی الهام گرفته شده است که پس از تسخیر دهلی در سال 1739 آورده شد. هر بار که آن را به ایوان می‌بردند، که نمی‌توانست بر ایمنی پایه چوبی تاثیر بگذارد. از این رو دومین نماینده خاندان قاجار، فتحعلی شاه (حکومت 1797-1834) که دوران سلطنت وی نشانه شکل گیری «برند قاجار» در هنر و تاریخ بود، دستور ساخت تاج و تخت جدیدی را صادر کرد که نیازی به حرکت نداشت. طرح تاج و تخت کاخ گلستان توسط اولین هنرمند دربار (نقاش باشی) قاجار، میرزا بابا تهیه شده است. هر سه آنها را صنعتگران اصفهانی از سنگ سنگ تراشیده اند. تاج و تخت توسط فرشتگان و شیاطین پشتیبانی می شود، پله های پایه توسط چهره های شیر قاب شده است. این ترکیب به افسانه تاج و تخت سلیمان اشاره دارد که در سنت مسلمانان توسط جنیان از جایی به جای دیگر حمل می شد. تخت پادشاهی نمونه نادری از مجسمه سازی اسلامی است. روی سکوی آن مخزنی شکلی برای گلاب وجود داشت. طاقچه تالار نیز کمتر تزئین شده است. شامل دو آینه است که توسط امپراتور روسیه به فتحعلی شاه هدیه شده است. ایوان کریم خان نوک در کاخ گلستان در گوشه همان کاخ، ایوان کاشی کاری شده کریم خان نوق (خلوت کریم خانی) قرار دارد. این قسمت کوچکی از بنای ساخته شده در سال 1759 است که محل سکونت کریم خان زند بوده است. روزی روزگاری در وسط تراس حوضی با آبنما وجود داشت که از طریق شیارهایی به قصر متصل می شد. عشق به آب روان از ویژگی های هنر باغبانی ایرانی است. بر اساس خاطرات معاصران، ایوان کوچک کاخ گلستان بسیار مورد علاقه ناصرالدین شاه قاجار (حکومت 1848-1896) بوده است. به لطف ذوق و تلاش او، قصر ظاهری مدرن به خود گرفت. شاه که از طرفداران پر و پا قرص کشیدن قلیان بود، اغلب به ایوان بازنشسته می‌شد و گمان می‌رود نام دوم «حلوت» یعنی «گوشه‌ای دنج» را به آن داده است. در یک تصادف سرنوشت ساز، اینجاست که سنگ قبر مرمر سفید او با یک پرتره اکنون نمایش داده می شود. شاهان ایران در پی تقلید از پیشینیان دور خود، هخامنشیان، با حک کردن خود در سنگ بودند. این گرایش تحت تاثیر اشتیاق به دوران باستان و باستان شناسی بود.