پاورپوینت بررسی اقلیم گرم و خشک
در مناطق با آب و هوای گرم، فضاهای سبز می توانند به طور قابل توجهی ریزاقلیم شهرها را بهبود بخشند. برنامه ریزان شهری دو نوع آب و هوا را در این شرایط تشخیص می دهند - مرطوب و خشک، که به طور قابل توجهی بر انتخاب راه حل برنامه ریزی بهینه برای قلمرو تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، برنامه ریزی به معنای استفاده از گیاهان می تواند سرعت باد را تشدید یا کاهش دهد و رژیم دما و تشعشع را تنظیم کند. راه حل های معماری و برنامه ریزی در آب و هوای گرم و مرطوب باید باز باشد و امکان تهویه حداکثری محل، فضای اطراف و کل شهر را ایجاد کند. مطلوب ترین جهت محور طولی ساختمان شمال - جنوب است. ساختمان باید صاف، در امتداد طبقه همکف باز باشد، با وسایل حفاظت از آفتاب. قرارگیری بهینه فضاهای سبز به نرم شدن بار گرمایی کمک می کند و مانع حرکت هوا نمی شود. از پرچین های متراکم و بلند (به ویژه در امتداد محیط کرت ها، در جهت بادهای غالب) باید اجتناب شود. توصیه می شود درختان بلندتر و درختچه های کمتری (به خصوص مستقیماً در کنار ساختمان مسکونی) قرار دهید. آب و هوای گرم و خشک با آفتاب روشن، حداقل بارش، آسمان بدون ابر و طوفان های گرد و غبار مشخص می شود. شهرها در این منطقه اقلیمی با انزوا و افزایش تراکم ساختمانی، ایجاد سایه و همچنین وجود مناطق سبز و فضاهای باز که غلظت هوای گرم را کاهش می دهند، مشخص می شوند. اگر شهر در دامنه کوه ها واقع شده باشد، خیابان ها در جهت باد خنکی که از کوه می وزد باز می شود. فضاهای سبز جریان هوای تازه را از کوه ها از جنگل ها افزایش می دهد.