دی استیل در زبان هلندی به معنای سبک است که توسط یک گروه هلندی مرکب از هنرمندان و معماران به سال ۱۹۱۷ در لیدن Leiden شکل گرفت و نشریه ای نیز به همان نام منتشر کردند. این مکتب توسط اعضای آن ویلموس هوزار آنتونی کوک پیت موندریان جاکوب جوهانس آد و تتوفان دوزبورگ پایه گذاری شد. آنها معتقد به گونه ای هنر انتزاعی با استفاده از شکلهای بنیادین به خصوص مکعب و عناصر عمودی و افقی بودند. نوع طراحی که موندریان و فان دوزبورگ دنبال میکردند در معماری تحت تاثیر کوبیسم فرار گرفت موندریان یکی از اعضای گروه در مقاله ای با عنوان نئوپلاستی سیسم (Neo Plasticism) اشاره می کند که این گونه هنر انتزاعی ارزشهای معنوی را به بهترین وجه بیان میکند. در کل می توان گفت معماری معاصر نئوپلاستی سیسم شکل افراطی دی استیل است. نظریات این گروه بر هنر انتزاعی هندسی دهه ۱۹۳۰ تاثیر زیاد داشت و با مرگ دوزبورگ این گروه از هم باشید.