فوتوریسم نام جنبشی هنری و ادبی است که توسط مارتینی شاعر و نویسنده ایتالیایی به سال ۱۹۰۹ در میلان شکل گرفت فیلیپو مارینتی در نخستین بیانیه این جنبش ندای تخریب موزه ها کتابخانه ها آکادمی ها و نهادهای فرهنگی واپسگرای ایتالیا را سر داد و به ستایش دنیای نوین ماشین سرعت و خشونت پرداخت. فوتوریستها در نقاشی اسلوب رنگ گذاری نئو امپرسیونیست ها را به کار بستند و تا حدودی تحت تاثیر کوبیسم ها بودند ولی با این حال به عمق تجربیات کوبیستها در بازنمایی پیچیدگیهای واقعیت دست نیافتند. فوتوریست ها میخواستند هنر را به زندگی نزدیک تر کنند و جنبش را جوهر زندگی امروزی می دانستند. معتقد بودند برای تجسم پویایی باید به نور و حرکت تاکید کرد زیرا نور و حرکت باعث می شود که استحکام صوری اشیاء کاهش یابد و چیزها در یکدیگر و در محیط شان نفوذ کنند. حرکت را میتوان از راه تلفیق شکلهای پیایی جسم متحرک و یا به مدد خطهای نیرو یعنی خطوط نماینده کششهای ساختمان اشیا نشان داد. فوتوریست ها از نخستین مدافعان مفهوم جدید فضای تصویری بودند و می کوشیدند فضا را به گونه ای مجسم نمایند که نگرنده خود را در مرکز تصویر حس کند. با ورود آنتونیوساننا الیا به این جنبش و انتشار بیانیه معماری آینده گرا» در لاچریا اول ماه اوت ۱۹۱۴) فوتوریسم رسماً در حیطه معماری نیز بنیان نهاده شد. از اصول این سبک که در معماری تاثیر گذاشت عبارت است از طرد دیوانه وار تمام هنجارهای گذشته مصالح جدید معنادار و هنری بودن خطوط اریب و بیضی شکل عدم استفاده از تزئینات منبع الهام جهان ماشین محیط زیست را با انسان جدید هماهنگ ساختن. سبک و ناپایدار و پویا باشد تا هر نسلی بتواند شهر خاص خود را برپا کند.