معماری مدرن بین سالهای 1920 و 1930 در برزیل ، آفریقای جنوبی و ژاپن پذیرفته شد و این کشورها سبک های خاص خود را بین دو جنگ جهانی توسعه دادند. مقایسه پروژه "مارتین سن" در کیپ تاون و "وزارت آموزش" ریو دو ژانیرو ، لوسیا کوستا در اواسط دهه 1930 ، قرار دادن آنها در کنار طراحی تقریبا معاصر ژاپن ساکاکورا نشان دهنده "نگرش بین المللی" است و ریشه های لوکوربوزیه دارد. از اواخر دهه 1940 تا 1960 ، جنبش مدرن در مراکز اصلی خود تنوع بیشتری پیدا کرد و تاکید بیشتری بر اصول بومی ، متغیر و منطقه ای تشخیص داد و آن را در سراسر جهان منعکس کرد. معماری مدرن به یک معنا وجود داشت ، اما مدلهای توسعه یافته و استعماری دیگری جایگزین مدلهای "Yes Apocalypse" و "Bazaar" شدند.