معماری برج کرایسلر نیویورک پاورپوینت بررسی معماری برج کرایسلر در نیویورک اثر ویلیام ون آلن

پاورپوینت بررسی معماری برج کرایسلر در نیویورک اثر ویلیام ون آلن

یک فولاد ضد زنگ آستنیتی که در آلمان توسط Krupp ساخته شده و با نام تجاری "Nirosta" (مخفف آلمانی nichtrostender Stahl به معنی "فولاد زنگ نزن") به بازار عرضه شده است. ساخت و ساز در 19 سپتامبر 1928 آغاز شد. در مجموع، تقریباً 400000 پرچ استفاده شد و تقریباً 3826000 آجر به صورت دستی برای ایجاد دیوارهای غیر باربر آسمان‌خراش استفاده شد. سایر کارشناسان خدمات ساختمانی به پیمانکاران، سازندگان و مهندسان پیوستند تا ساخت و ساز را هماهنگ کنند. به عنوان بخشی از رقابت در آن زمان برای ساخت بلندترین ساختمان در نیویورک، ون آلن مجوز ساخت یک گلدسته به طول 38 متر (125 فوت) را گرفت و آن را مخفیانه در چارچوب ساختمان ساخت. اسپیر در چهار بخش مختلف به سایت تحویل داده شد. در 23 اکتبر 1929، بخش پایینی گلدسته بر روی بالای گنبد ساختمان بلند شد و به طبقه 66 ساختمان فرود آمد. بخش‌های باقی‌مانده از گلدسته به ترتیب متوالی تنها در 90 دقیقه بالا رفته و به قسمت اول پرچ می‌شوند. پس از تکمیل، در 20 می 1930، ارتفاع اضافه شده به مناره به ساختمان کرایسلر اجازه داد تا از 40 وال استریت به عنوان بلندترین ساختمان در جهان و برج ایفل به عنوان بلندترین سازه عبور کند. این اولین سازه ساخته دست بشر بود که ارتفاع آن بیش از 1000 فوت (305 متر) بود. رضایت ون آلن از این دستاوردها احتمالاً به دلیل امتناع بعدی والتر کرایسلر از پرداخت مانده هزینه معماری خود کم شد. کمتر از یک سال پس از افتتاح آن برای عموم در 27 می 1930، ساختمان کرایسلر از نظر ارتفاع توسط ساختمان امپایر استیت پیشی گرفت، اما ساختمان کرایسلر هنوز هم بلندترین ساختمان آجری جهان است. دیوار ساختمان شرقی پایه‌ای که برج از آن بیرون می‌آید، در یک شیب به شبکه خیابان منهتن، به دنبال یک خط ملکی است که قبل از طرح کمیسران در سال 1811 بود. زمینی که ساختمان کرایسلر روی آن قرار دارد به اتحادیه کوپر اهدا شد. برای پیشرفت علم و هنر، یک کالج خصوصی که به هر دانشجوی پذیرفته شده کمک هزینه تحصیلی کامل ارائه می کند، در سال 1902. زمین در ابتدا به ویلیام اچ. و حقوق توسعه زمین توسط والتر پی. کرایسلر در سال 1928 به دست آمد. برخلاف تصور عمومی، شرکت کرایسلر هرگز در ساخت و یا مالکیت ساختمان کرایسلر دخالت نداشت، اگرچه این ساختمان برای شرکت ساخته و طراحی شده بود و به عنوان کار خود عمل می کرد. مقر آن تا اواسط دهه 1950 بود. این پروژه والتر پی کرایسلر برای فرزندانش بود.