طرح جامع توسعه در قرن هفدهم. در این توسعه، شهر تا رودخانه رشد کرد، از آن گذشت و در شکل گیری و ساخت زاینده رود نقش داشته است فضاهای شهری جدید شیخ بهایی یکی از علمای اصفهان در عصر صفویه آغاز به کار کرد سیستم جدید شهرسازی او باغ شهر اصفهان را بنا کرد طراحی یک ساختار اکولوژیکی متصل بین رودخانه و ساخت و سازها رودخانه با جهت کلی از شرق به غرب و محور اصلی چهارباغ با شمال به جهت جنوب، اساس این طراحی سیستم شهری را ایجاد کرد. طراحی ساختمان های خیابان اصلی و محورهای فرعی در شکل شبکه شطرنجی مانند ساختار باغ ایرانی اساس اندیشه او بوده است. باغ های زیادی ساخته شده است در امتداد این شبکه و این باغ‌ها مانند باغ‌های کاخ سلطنتی هم درختان میوه و هم درختان تزئینی داشته اند. طراحی آبنما و تبرهای آبی که از رودخانه منشعب شده و دارند با استفاده از سیستم فوق العاده به یکدیگر متصل شده اند یک طرح زیست محیطی است که صد سال پیش ابداع شد. قبل از رشد فیزیکی معاصر اصفهان، زاینده رود به عنوان مرز طبیعی جنوبی محسوب می شد اصفهان. دسترسی به جنوب این رودخانه فراهم بود با چندین پل بر روی آن، که در موارد مختلف ساخته شده است دوره ها با این حال، رودخانه و پل های آن هرگز یک عنصر اساسی در روابط اجتماعی- فضایی بافت شهری اصفهان، چون رودخانه در داخل شهر قرار نداشت. این رودخانه از وسط شهر عبور کرده بود و همراه با آن محور چهارباغ شهر را به چهار قسمت تقسیم کرده بود. زاینده رود در سرتاسر شهر مورد بهره برداری قرار گرفت و داشت اصفهان را بر اساس الگوی باغ شهر تشکیل داد. صفویان طراحان باعث پایداری در فضاهای سبز شهری شده بودند با استفاده هوشمندانه از آب زاینده رود در سراسر شهر. اما نقش قابل توجه زاینده رود و آب آن در پیدایش و تکامل اصفهان در طول زندگی آن را نباید نادیده گرفت. زاینده رود به عنوان یک منابع آب پایدار در حال و گذشته نقش مهم رودخانه در سلسله صفویان عبارت بود از: فعالیت های تجاری که به آب وابسته بود گسترش یافته بود در سراسر شهر جشن ها در حاشیه زاینده رود برگزار شد.