9

آثار و معماری رنزو پیانو renzo piano پاورپوینت بررسی آثار و معماری رنزو پیانو renzo piano

پاورپوینت بررسی آثار و معماری رنزو پیانو renzo piano

رنزو پیانو، یکی از مشهورترین معماران دوران معاصر، در سال 1937 در جنوا در خانواده ای سازنده به دنیا آمد. پس از لیسانس کلاسیک، در سال 1964 دیپلم معماری را در پلی تکنیک میلان گرفت. در طول تحصیلات دانشگاهی خود، او به فیلادلفیا و لندن رفت: تجربه لندن به ویژه در آموزش او تعیین کننده خواهد بود، زیرا او توسط ژان پرووه رئیس کمیسیون پروژه مرکز ژرژ پمپیدو منصوب خواهد شد. این گونه بود که یک فعالیت بین المللی متنوع آغاز شد که بیش از نیم قرن به طول انجامید و به لطف آن او را یک «آرشیستار»، «شاهد ایتالیایی بودن در جهان پس از مرگ آلدو روسی» (R. Moneo) می دانستند. رنزو پیانو کار خود را با برنده شدن در رقابت ایجاد مرکز ژرژ پمپیدو با ریچارد راجرز و جیانفرانکو فرانچینی آغاز کرد. این پروژه از میان صدها پیشنهاد از سراسر جهان انتخاب شد و امروز به عنوان نمونه ای انقلابی و بسیار نماینده جنبش فناوری پیشرفته باقی مانده است. پیانو و راجرز بین سال‌های 1971 و 1977 همکاری کردند. پس از آن، پیانو با معماران و مهندسان مشهور (رایس، فیتزجرالد، ماکووسکی) کار کرد. کار او چندین بخش را در بر می گیرد: از غرفه های نمایشگاه تا بازسازی سازه های تاریخی، از مطالعات مواد و فرآیندها تا طراحی قایق و مبلمان. معماری پیانو که به اتفاق آرا به عنوان منحصر به فرد شناخته می شود،

مدلهای دیگر کالا:
تعداد فروش : 0
تاریخ درج محصول : 1403/03/09 01:42:04 ق.ظ
۳۰,۰۰۰ تومان
۶,۰۰۰ تومان
تعداد اسلاید:113 اسلاید
توضیحات محصول

پاورپوینت بررسی آثار و معماری رنزو پیانو renzo piano

به هیچ «مدرسه»، جنبش یا سبکی مرتبط نیست. ایده مفهومی او «بر اساس یک نظریه نیست، بلکه مبتنی بر روشی برای در نظر گرفتن پروژه است»، با «تعامل دائمی بین جنبه‌های ساخت (فناوری، علمی، تولیدی) و محتوای شاعرانه» (فیوچی). با این حال، چهار موضوع بر رشد حرفه ای او غالب است: «علاقه به قطعه، ارگانیسم، سیستم ساخت و ساز. طراحی صنعتی؛ مشکل مسکن شهری؛ پروژه در مقیاس بزرگ» (Treccani). از پاویون ایتالیا برای نمایشگاه جهانی 1970 در اوزاکا تا مرکز پمپیدو در پاریس (1977)، آثاری که نماینده سبک او هستند بسیار زیاد است. برخی از آنها با استودیوی رنزو پیانو Building Workshop (تاسیس شده در جنوا 1985، با دفتر مرکزی در پاریس و اوزاکا) انجام شد، جایی که معماران، مهندسان و طراحان در یک رویکرد روش شناختی و مفهومی مشترک و متنوع گرد هم می آیند. از آثار او می توان به پروژه یونسکو با آزمایشگاه در اوترانتو (1978) اشاره کرد. مجموعه منیل در هیوستون (1983); Cité Internationale de Lyon (1995); موزه علم و فناوری آمستردام (1997)؛ موزه پل کلی در برن (2005)؛ گسترش موزه هنر کیمبل در تگزاس (2013)؛ موزه هنر آمریکایی ویتنی در منهتن پایین در نیویورک (2015)؛ پردیس دانشگاه کلمبیا در غرب هارلم (2016)؛ مرکز بوتین در سانتاندر (2017). بدون فراموش کردن آسمان خراش با ابهت که مقر نیویورک تایمز (2007) و برج شارد در لندن (2012) را در خود جای داده است. بسیاری از معروف ترین آثار او در ایتالیا هستند: استادیوم باری (1989)، لینگوتو در تورین (1994)، ایستگاه های مترو جنوا "پرینسیپ"، "دارسنا"، "برین" و "دینگرو" (1983-2003)، Auditorium Parco della Musica در رم (2002)، کلیسای Padre Pio در San Giovanni Rotondo (2004)، مرکز چند خدماتی "Vulcano buono" در نولا (2007). پس از فروریختن پل موراندی در جنوا در آگوست 2018، رنزو پیانو پروژه نقطه جدید در Polceverra را به صورت رایگان برای شهر خود طراحی کرد که در پایان سال تصویب شد و توسط پیانو نظارت خواهد شد. پیانو همانطور که طی یک leccio magistralis اعلام کرد، معماری را به عنوان «هنر پناه دادن به فعالیت های انسان، (...) هنر ساختن شهر و فضاهای آن، مانند جاده ها، میدان ها، پل ها، باغ ها تعبیر می کند. و در داخل شهر، مکان های ملاقات. این مکان های ملاقات است که به شهر کارکرد اجتماعی و فرهنگی آن را می بخشد. اما این همه ماجرا نیست. زیرا معماری نیز چشم اندازی از جهان است. معماری فقط می تواند انسان گرایانه باشد، زیرا شهر با ساختمان هایش راهی برای دیدن، ساختن و تغییر جهان است. » از جمله پروژه های اخیر آن می توان به موزه مدرن استانبول (در حال ساخت از سال 2016) اشاره کرد. دادگاه پاریس در سال 2018 تکمیل شد. موزه آکادمی تصاویر متحرک در لس آنجلس که قرار است در سال 2019 افتتاح شود و بزرگترین موزه اختصاص داده شده به سینما در جهان خواهد بود.

محصولات مشابه
نظرات کاربران
نام:
ایمیل:
پیغام:
کد مقابل را وارد کنید ...
ثبت سفارش
تعداد
عنوان