پاورپوینت بررسی پله و آسانسور
اولین مدل‌ها آسانسور از سیستم بخار استفاده می‌کردند و در معادن ساخته می‌شدند، اما غیرقابل اعتماد بودند و بنابراین به سرعت کنار گذاشته شدند. Elisha Graves Otis تصمیم گرفت این سیستم را با ارائه محافظت در برابر هرگونه سقوط توسعه دهد: ترمز چتر نجات در سال 1854 ساخته شد. این ترمز به دستگاه اجازه می دهد تا در صورت نقص یا سقوط وحشیانه سرعت خود را کاهش دهد و متوقف شود. آسانسور در نهایت ایمن می شود و بنابراین می توان آن را در مکان های عمومی نصب کرد. اوتیس اختراع خود را در یک فروشگاه بزرگ در نیویورک اجرا می کند: می تواند تا 450 کیلوگرم را حمل کند، اما سرعت آن به 0.2 متر بر ثانیه محدود شده است. این اصطلاح به نوبه خود توسط لئون ادوکس فرانسوی در سال 1864 اختراع شد که سیستمی مبتنی بر سیلندرها را با استفاده از فشار ناشی از آب شهری پیشنهاد کرد. او متعاقباً با دو پسر الیشا گریوز اوتیس آشنا شد و آنها با هم آسانسور برج ایفل را در سال 1889 طراحی کردند. این آسانسور سپس به دلیل ارتفاع و سرعتش مشهور بود: 0.8 متر بر ثانیه. سرانجام، در سال 1924، دستگاهی بدون ماشین‌کار ساخته شد: کاملاً برقی، و با افزایش ایمنی، در اکثر ساختمان‌ها رایج شد. سرعت فزاینده‌ای سریع‌تر، ماشین‌های فعلی می‌توانند به سرعت 9 متر بر ثانیه یا 33 کیلومتر در ساعت برسند. الیشا گریوز اوتیس شرکتی به نام خود را ایجاد کرد که امروزه همچنان رهبر بازار آسانسور و آسانسور بار است.