پاورپوینت بررسی معماری موزه مردم شناسی ( کاخ ابیض گلستان )
موزههای مردمشناسی بهعنوان مؤسسههای مجزا یا بخشهای مجزا در موزههای مدنی و ملی بزرگتر در طول گسترش سریع موزههای عمومی در اواخر قرن نوزدهم توسعه یافتند. مرزها و وابستگیها به آنچه «انسانشناسی» یا بیشتر «مردمنگاری» شمرده میشود، در طول زمان و در مکانهای مختلف متفاوت بوده و منجر به تعیین انواع خاصی از مردم (از نظر تاریخی به عنوان «ابتدایی» یا «غیربیان») به عنوان قومنگاری میشود. فاعل، موضوع. در حالی که اصطلاحات «انسان شناسی» و «مردم نگاری» اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اولی حاکی از رویکردی تحلیلی تر و اغلب تطبیقی است، در حالی که دومی عمدتاً توصیفی است. موقعیت قومنگاری در موزهها نشاندهنده نگرشهای متغییر و گاهی تعصبآمیز است. مجموعههای قومنگاری اغلب در کنار باستانشناسی اروپایی به نمایش گذاشته میشد که حاکی از شباهت بین مردم گذشته دور و زندگی معاصر مردمان غیر غربی است. در موزه بریتانیا، مردمنگاری بین بخشهای پیش از تاریخ، قرون وسطی، و بعد از آن باستانهای شرقی حرکت کرد