همه ایرانیان سعدی شاعر بزرگ قرن سیزدهم را می شناسند. او دو کتاب ادبی شاخص به نام‌های بوستان و گلستان نوشت که تاثیرگذارترین کتاب‌ها در ادبیات فارسی بودند. آرامگاه این شاعر بزرگ که به استاد کلام معروف است کمتر از حافظ محسوب می شود. حتی تعداد بازدیدکنندگان کمتری نیز وجود دارد. بنایی تاریخی که طرح آن بر پشت اسکناس ده هزار تومانی حک شده است. قبر سعدی در شیراز در نزدیکی باغ دلگشا قرار دارد. ساختمانی که اکنون به آرامگاه معروف است، خانقاه سعدی بوده است که وی در زمان حیاتش در آن زندگی می‌کرد. محسن فروقی، معمار آرامگاه، بنای فعلی را در سال 1951 طراحی کرد. در حومه آرامگاه باغی وسیع وجود دارد که فضایی شاعرانه را ایجاد کرده است. در طول سالیان متمادی این بنا بارها مرمت شده است. پس از مرگ سعدی، آرامگاهی برای او ساخته شد. سال ها بعد به دستور برخی از فرمانداران، ساختمان شروع به ریزش کرد. در زمان کریمخان زند تصمیم گرفت آرامگاه جدیدی بسازد. در زمان قاجار بخش‌هایی از بقعه تخریب شد، اما با خرید برخی از درباریان، بقعه مجدداً مرمت شد. در زمان پهلوی، طرح مرمتی تهیه شد و سرانجام در سال 1330 ساخت و ساز به پایان رسید. آرامگاه سعدی مجموعه ای متشکل از بخش های مختلف است. قناتی که سعدیه نام دارد در زیر زمین جاری است و در کنار قبر حوض ماهی وجود دارد که مردم محلی در آن مراسمی را انجام می دهند. استخری وجود دارد که به حوض سکه معروف است، افرادی که می خواهند به اهداف و خواسته های خود برسند در آن سکه می اندازند. در هر گوشه کتیبه ای با اشعار سعدی وجود دارد. در نزدیکی قبر قبور بسیاری متعلق به برخی از شخصیت‌های تاریخی، هنرمندان و شاعران وجود دارد که نشان از مدفون شدن آنها در قبر دارد. یکی از مشهورترین افراد مدفون در آرامگاه شوریده شیرازی است. سعدی به عنوان استاد اخلاق در فرهنگ فارسی نیز شناخته می شود. او در آثار خود سعی در نکوهش حرص، ربا، ریا، شهوترانی و فساد داشت. او همچنین داستان های زیادی در مورد بازرگانان و سختی های مرکانتیلیسم دارد. این مجموعه دارای یک کتابخانه نیز می باشد. قبر سعدی در بلوار بوستان در شمال شرقی شهر شیراز قرار دارد.