پاورپوینت بررسی مبانی معماری و دیاگرام طراحی مساجد سنتی
مسجد از ریشه عربی ce به معنای گردآوردن، گرد هم آوردن گرفته شده است. این مکان که مسلمانان برای عبادت گرد هم می آیند، در ابتدا به مرکزی برای آموزش، خدمات عمومی و سایر خدمات با هدف منافع جامعه تبدیل شد. زمانی که جوامع اسلامی در حال توسعه شروع به ساختن سازه های ویژه برای خدمات مربوط به زمان کردند، کارکرد اصلی مساجد که عبادتگاه بودند، مورد توجه قرار گرفت. می توان گفت مساجد مهم ترین و استادانه ترین نوع ساختمان در تمام معماری اسلامی هستند. به موازات ساختارهای شهری تازه تاسیس و در حال توسعه، مساجد نیز جای خود را در شهرها گرفتند و به مرکز اجتماعات ساختمانی تبدیل شدند که عموماً در قالب مجموعه‌های اجتماعی پدید آمدند. از آنجایی که از شهرهایی مانند فسطاط، بصره و کوفه که از نخستین شهرهای تاسیس شده اسلامی بوده اند، نمونه های پیشگامی تا به امروز باقی نمانده است، اطلاعات کافی در مورد انواع نقشه و ویژگی های نخستین مساجد در دست نیست. با این حال، در اواخر قرن هفتم، کارکردهای اساسی و گونه‌شناسی طرح مسجد جمعه (مسجد جمعه) به صورت کلی شکل گرفت. مشاهده می‌شود که مساجد اولیه دارای مفهوم فضایی کم‌سبک و چندپایه بوده‌اند و این ویژگی به‌عنوان برگزیده‌ترین و پرکاربردترین طرح مسجد در قرن‌های بعد جای خود را گرفته است. با توجه به اینکه هدف اصلی در مسجدسازی، فراهم کردن فضایی برای اجتماع است که گرد هم می آیند، در این فرآیند مشاهده می شود که این هدف از فضاسازی با مفاهیم جدید طرحی خود را نشان می دهد. . فضای مورد نیاز در جغرافیای ایران و هند پس از قرن یازدهم با حیاطی بزرگ همراه با چهار جداره طاقدار و به عبارتی ایوان ایجاد شد. وقتی صحبت از جغرافیای آناتولی به میان می‌آید، میل به ایجاد فضای داخلی بزرگ با یک گنبد مرکزی واحد، که توسط سلجوقیان پیشگام بود و توسط عثمانی‌ها توسعه یافته و به سطح کلاسیک آورده شد، راه را برای ظهور طرح مسجد دیگری هموار کرد.