نقشه های اتوکد طرح معماری سینما
بازتولید فضاهای واقعی معماری در سینما هنگامی که سینما در اوایل قرن بیستم ظهور کرد، به عنوان یک رسانه منفعل در نظر گرفته شد که آنچه را که وجود داشت را منتقل می کرد. یک ابزار بود. هیچ دخالتی در حوادث نداشت، ماهیت مستند داشت و محدود به زمان و مکان بود. او بدون هیچ دخالتی زندگی موجود را کلمه به کلمه منتقل می کرد. فیلم بعد او از طریق مونتاژ در فضاها و زمان دخالت می کرد و سعی می کرد فضا را شکل دهد. آغاز شده. حتی اگر از فضاهای معماری واقعی در سینما استفاده شود، نتیجه آن است این محصول یک کپی دقیق از لوکیشن نیست، بلکه یک بازتولید با تفسیر کارگردان است. آمد. همانطور که کاچماز (1996) نیز تاکید می کند، فضا در سینما به پرده بزرگ منتقل می شود. حتی اگر آن طور که هست منتقل شود، معماری کپی از فضا نیست، بلکه تفسیری است. دولت است. آندره بازن در ابتدا گفت که سینما به بازتولید واقعیت آنگونه که هست است. او تاکید کرد که استعداد دارد. (وینسنتی، 1993) «معنای واقعی سینما موضوع بازتولید فضای معماری در دهه 1920 در "چشم دوربین" ورتوف مورد بحث قرار گرفت. در سطح فنی از زمان مفهوم و در سطح فنی از مدرنیستهای همان سالها. دنیای معماری را در چارچوب روابط عمومی اشغال می کند.»