اثرات زیست محیطی ساختمان هایی که بیش از عمرشان زندگی می کنند مورد بررسی قرار می گیرد. ساختار مصالح اغلب به عنوان منابع برای ساختمان های دیگر یا آنها برای بازگشت به طبیعت تبدیل به زباله می شوند. همه جامدات در زمین های بایر روی زمین بیان شده است که 60 درصد زباله ها را نخاله های ساختمانی تشکیل می دهد . زیرا بازیافت و استفاده مجدد از ساختمان ها و مصالح ساختمانی و زباله های ساختمانی کاهش در این مرحله مهم می شود. اقدامات پایدار قابل اجرا در این دوره روش های طراحی را می توان در زیر بررسی کرد. -استفاده مجدد از سازه: انرژی مورد نیاز برای تولید یک ساختمان، انرژی مورد نیاز برای تولید مصالح ساختمانی و ساخت و ساز است. برابر با مجموع مقادیر انرژی است. اگر ساختار موجود عملکرد خود را کامل کند، ساختار جدید اگر بتوان آن را با مصارف مختلف تطبیق داد، در انرژی مورد نیاز برای تولید صرفه جویی می شود. این بنابراین، در مرحله طراحی، راه حل های انعطاف پذیر فضا و سازه، این امکان را به آن می دهد تا پس از تکمیل، عملکردهای به روز و مختلف را میزبانی کند. هر ساختمان جدید نگرشی را نشان می دهد که در طول فرآیند ساخت و ساز به محیط طبیعی آسیب می رساند. با توجه به اینکه به جای تخریب و بازسازی ساختمان، استفاده از استوک ساختمانی موجود رایج است. می توان گفت مزایای زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را به همراه دارد. حصول اطمینان از استفاده بهینه از منابع کمیاب و دستیابی به سود اقتصادی در محدوده ارزیابی مجدد ساختمان های قدیمی و بهره برداری از آنها، پایدار است اتخاذ یک رویکرد متفاوت مهم است - استفاده مجدد یا بازیافت مواد و اجزاء: در صورتی که امکان استفاده مجدد از سازه ای که عمر خود را به پایان رسانده وجود نداشته باشد، یا در صورت بالا بودن هزینه، اجزای مختلفی مانند درب، پنجره و دیوارهای جداکننده انتخاب، بهبود و می توان از آن در ساختار دیگری استفاده مجدد کرد. این روش باعث صرفه جویی زیادی در منابع می شود