در این مرحله، پایداری محیطی، پایداری اقتصادی و پایداری اجتماعی برای رفاه انسان است. لازم است مفاهیم پایداری را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم: پایداری زیست محیطی، استفاده اقتصادی از منابع، انرژی های تجدیدپذیر این شامل انتخاب منابع و حفاظت از اکوسیستم است. اقتصادی پایداری به دو بخش تقسیم می شود: هزینه های سرمایه گذاری و استفاده. تولید علاوه بر هزینه پایین فرآیندها و عناصر و مصالح ساختمانی، مهم است که دوام و قابلیت استفاده مجدد بالا داشته باشند. این «استفاده طولانی مدت از منابع» با نوسازی و استفاده مجدد از ساختمان ها به نوعی بهره وری» ارائه شده است. هزینه های استفاده کم، استفاده اقتصادی از انرژی توسط ساختمان و نگهداری و بهره برداری آسان است. پایداری اجتماعی و ابعاد فرهنگی حفاظت از سلامت و آسایش و هدف اصلی پروژه های حفاظتی است. اینها عوامل حفظ ارزشهای موجود هستند (نقش برتر 1999). اقتصادی، اکولوژیکی و اجتماعی/فرهنگی عواملی در قالب پایداری، پایداری کل را تشکیل می دهند. اگر از رابطه بین پایداری و ساختمان صحبت کنیم، ساخت و ساز پایدار به معنای ساخت و ساز است و مواد خام از طبیعت از طریق برنامه ریزی، طراحی و ساخت زیرساخت ها. استخراج و ارزیابی، برچیدن ساختمان ها و زیرساخت ها و در نتیجه توسعه پایدار تا چرخه ساخت و ساز در مقیاس بزرگ، از مدیریت زباله تا به معنای اعمال اصول است. ساخت و ساز پایدار، کرامت انسانی ضمن ایجاد شهرک های متناسب و ترویج کننده عدالت اقتصادی، طبیعی و رویکردی جامع که هدف آن بازیابی و حفظ هماهنگی بین محیط ساخته شده است این یک فرآیند است (نقش برتر 2007). به عبارت دیگر ساخت و ساز تحقق و توسعه سکونتگاه های انسانی است. این یک فرآیند و مکانیسم جامع برای ایجاد زیرساخت های حمایتی است.