پاورپوینت بررسی معماری مدیا سنتر سندای ژاپن
طراحی تویو ایتو این ساختمان از طریق یک مسابقه آزاد که به سفارش شهر سندای در سال 1995 انجام شد، برنده شد. ساختمان نوآورانه به طور رسمی در ژانویه 2001 برای عموم افتتاح شد. هفت سطح از امکانات مدیاتک طیف وسیعی از خدمات را ارائه می‌دهد که شامل یک کتابخانه معمولی امانت‌دهنده کتاب، مجموعه گسترده‌ای از فیلم‌ها و فیلم‌های ضبط‌شده با ایستگاه‌هایی برای تماشا و ویرایش، یک تئاتر، و یک کافه و کتاب‌فروشی است که همگی در فضایی تقریباً مکعبی قرار دارند. محفظه شیشه ای این هفت سکو توسط عناصر معماری «شخصیت‌دهنده» که ایتو می‌نامد پشتیبانی می‌شوند: جنگلی از 13 لوله غیریکنواخت که به نظر می‌رسد به صورت سیال از میان ساختمان بالا می‌آیند. از نظر معماری، این ساختمان نقطه عطف مهمی در حرفه ایتو محسوب می شود. اهمیت این پروژه ناشی از تصاویر شاعرانه، برنامه آوانگارد و نوآوری فنی آن است. به قول خود ایتو: "Sendai Mediatheque پیشنهاد ما را برای یک مفهوم کاملاً جدید از معماری تجسم می بخشد. ... این مجموعه شامل یک مدیاتک، یک گالری هنری، یک کتابخانه، یک مرکز خدمات اطلاعاتی برای افراد دارای اختلالات بینایی و شنوایی و یک تصویر بصری است. در طول رقابت آزاد و مرحله بعدی طراحی پایه، تلاش اولیه ما بر روی تخریب ایده های کهن الگوی یک موزه هنری یا کتابخانه بود تا ایده جدیدی از معماری به نام "mediatheque" را با استفاده از رسانه های پیشرفته بازسازی کنیم. " ایتو مدیاتک سندای را یکی از نقاط برجسته کار خود می نامد. در کتاب فایدون، تویو ایتو، او توضیح می‌دهد: «مدیاتک از بسیاری جهات با ساختمان‌های عمومی معمولی متفاوت است. در حالی که ساختمان اساساً به عنوان یک کتابخانه و گالری هنری عمل می‌کند، دولت فعالانه برای رفع اختلاف بین برنامه‌های متنوع، از بین بردن موانع ثابت کار کرده است. بین رسانه های مختلف تا به تدریج تصویری از چگونگی امکانات فرهنگی از این پس ایجاد شود.این باز بودن نتیجه مستقیم ساختار ساده آن است که از صفحات بتنی مسطح (که صفحات فولادی شانه عسلی با بتن هستند) است که توسط 13 لوله نفوذ می کند. دیوارهای هر طبقه در حداقل مطلق نگه داشته می شوند و اجازه می دهند عملکردهای مختلف آزادانه در مناطق باز بین لوله ها توزیع شوند.