"LA CITÉ RADIEUSE" با شماره "LE CORBUSIER" شناخته می شود، زیرا این اثر معمار سوئیسی چارلز ادوارد ژانرت * است. مارسیایی ها آن را "خانه فدا" نیز می نامند زیرا آنها متوجه می شوند که این ساختمان خیلی عادی نیست. این بنای با ابهت و عظیم که بلافاصله «پس از جنگ» (1947-1951) ساخته شد، در واقع دو اصالت بزرگ دارد: از نقطه نظر معماری ابتدا غنای پلاستیکی و جلوه های بصری آن. ساخته شده به شکل میله ای روی پایه، به شکل پاهای گشاد با ظاهری بروتالیستی، سعی در بتن ریزی شکل جدیدی از شهر، «دهکده عمودی» به نام «واحد مسکن» دارد. از منظر اجتماعی، سازمانی استثنایی که تبدیل به "آزمایشگاه" برای سیستم مسکن خواهد شد. چیزی که "یک واحد مسکونی" نامیده می شود، که اصل آن تمرکز هر چیزی است که ممکن است برای یک مسکن جمعی مستقل لازم باشد: البته آپارتمان های راحت و مدرن که چیدمان آنها بسیار نوآورانه است (337 آپارتمان از 23 نوع مختلف)، اما همچنین یک خیابان داخلی با مغازه ها، دفاتر، یک کتابفروشی و انتشارات، یک مهد کودک، یک بار، یک رستوران و یک هتل، یک مهدکودک در آخرین سطح برنامه ریزی شده است، و یک سالن ورزشی که اکنون به "مرکز معاصر MAMO" تبدیل شده است. هنر؛ در نهایت تراس پشت بام بدون دسترسی به عموم، با یک منطقه استراحت با استخر کودکان، زمین های بازی و سالنی برای نمایش در فضای باز که توسط دیوار بادگیر محافظت شده است. به طور مطلق، یکی از مناظر زیبای مارسی است.