مسئله طراحی معماری به خود فرم، آنچه بیان می کند و "نسل" آن مربوط می شود. اگرچه این شامل فرآیندی نمی شود که آگاهانه در دوران باستان تحقیق و تولید شده باشد، اما هر معماری محصول به طور خودکار یک شاخص تاریخی از رابطه طبیعت و انسان است. از اولین زمان ها از آن زمان، ساختمان ها و سکونتگاه ها منعکس کننده دنیایی هستند که در آن ایجاد شده اند. معماری و طبیعت یکی از معمارانی که روی شباهت‌های این دو کار کرد، Viollet le Duc بود. معماری به عنوان یک هنر چیزی است که توسط انسان ساخته شده است. این نوع خلقت برای رسیدن به این هدف، طبیعت همان مسیری را که برای خلق اشیا طی می کند، طی می کند. ما هم باید تماشا کنیم از همان عناصر و روش های منطقی استفاده می کند که طبیعت استفاده می کند. ما باید از آن استفاده کنیم، باید از همان قوانین طبیعی پیروی کنیم. . با پیشرفت علم، هر مداخله ای هم در طبیعت و هم در نظم اجتماعی متقابل است. متوجه شد که عواقبی خواهد داشت. با این حال، این آگاهی از نظر زیست محیطی در پنجاه سال گذشته افزایش یافته است. قبل از بروز مشکلات پاسخی در طراحی معماری پیدا نکرد. مشکلات زیست محیطی که در نتیجه صنعتی شدن سریع و شهرنشینی به حد بحران رسیده است و تنها در سال های اخیر به ویژه با تحولات حوزه شهرسازی مطرح شده است. تعدادی از مراحل با هدف تغییر اساسی نحوه دخالت انسان در طبیعت ایده‌آل‌هایی مانند معماری اکولوژیکی و biomimesis تولید شد. رابطه طبیعت و فرم اولین موردی که نشان داد با نظریه پردازی می توان آن را در زمینه های مختلف عملی کرد