پاورپوینت بررسی معماری مکتب بیونیک سبک معماری زنده
وقتی صحبت از معماری و یادگیری از طبیعت می شود، رایج ترین پارادایم در ادبیات، انتقال فرم ها و ساختارهای موجود در طبیعت به ساختمان با قیاس است. اگرچه «مقیاس»، «عملکرد» و «فرایندهای شکل‌گیری» سازندهای مشاهده شده در طبیعت با سازه‌های دست‌ساز متفاوت است، اما مشخص است که مصالح، صرفه‌جویی در انرژی، سبکی و دوام آنها با وجود این سبکی، الهام‌بخش بسیاری از معماران مترقی و مترقی بوده است. مهندسین معماران و مهندسانی که شاهد این گسترش بودند، بسیاری از طرح‌های ریخت‌شناسی و/یا آزمایش‌ها/تحقیقات ساختاری را در قرن گذشته انجام دادند. نمونه های زیادی در میراث معماری الهام گرفته از طبیعت وجود دارد. می توان مشاهده کرد که طیف گسترده ای از استعاره های مختلف استفاده می شود، از ساختارهای شاخه دار مانند درختان تا قیاس های گل، از ساختارهای شبکه ای تا پوسته ها، از کریستال ها تا ستاره ها. وقتی به این نمونه ها نگاه می کنیم، دو راه الهام گرفتن/یادگیری از طبیعت در فرآیند طراحی-تولید در معماری را می بینیم. اولی شکل گیری شی طبیعی و انتقال آن به ساختمان با دغدغه های رسمی و دیگری تبدیل فرم شکل گیری مشاهده شده در ساخت (متریال، فرم و فرآیند شکل گیری سازه) به فرم معماری با داده های تجربی. می توان گفت که تا نیمه اول قرن بیستم، طراحان عموماً روش اول را اتخاذ کردند. با این حال، پرس و جوهای باکمینستر فولر و فری اتو برای درک «فرایند» و جستجوی آنها برای اشکال و ساختارهای جدید را می توان آغازی بر فرآیند یادگیری آگاهانه از طبیعت در طراحی معماری دانست . در هر دو مورد، محصولات معماری تولید شده از نظر فرم، ساختار، هندسه، رنگ و بافت، به عنوان نمونه‌های پیشرو در عصر خود جای خود را در ادبیات باز کرده‌اند